Prei-kerriesoep: Nep is soms ook lekker
Laat ik eens kookroom gebruiken, dacht ik, toen ik zo’n pakje naast de gewone slagroom zag staan. We hadden net een verjaardag achter de rug met alle taart van dien en het decembersnoepgoed had ons huis ook al goed weten te vinden. Een beetje minderen met zoet en vet kon geen kwaad. Dus zo belandde er, eigenlijk tegen mijn principe ”liever niks dan nep” in, een soort lightversie van echte room in de soep.
En je zult het net zien: even later bladerde ik door het boek ”Etenstijd! Hapklare culinaire zaken” van Yvette van Boven en Teun van de Keuken (uitg. Nijgh Cuisine, € 22,50), een soort culinaire almanak waarin ze kriskras allerlei dingen bespreken. Net zoals ze doen in hun gelijknamige podcast: persoonlijk en soms scherp. Onder het kopje ”room” hebben ze het ook over kookroom. Daarin zitten allerlei verdikkingsmiddelen, waardoor het „op dikke room lijkt maar het dus zeker niet is”. Ik voelde me bijna betrapt.
Terug naar de soeppan. Zo’n prei-kerriesoep, met vooral prei, pastinaak, ui en aardappel erin, maakte manlief ooit een keer van een verspakket. Wanneer en van welke winkel weet ik niet meer, maar een korte zoektocht laat zien dat een vergelijkbare soep nog steeds te koop is. Mét een pakje kookroom in het pakket, dat dan wel weer. En dat is best oké bij deze soep, is mijn eindoordeel. Hij smaakte heerlijk romig.