Een replica van het Capitool, die verwacht je niet in Cuba, waar een anti-Amerikaans regime de scepter zwaait. Toch staat ze er. Voor arme Cubanen zijn de presidentsverkiezingen in de VS belangrijker. De uitkomst ervan zou zomaar mede hun toekomst kunnen bepalen.
De nood onder de Cubaanse bevolking onder de aandacht brengen. Dat kan eigenlijk geen dag wachten. En de zorgen van christenen al helemaal niet. Toch op deze dinsdag voor één keer een uitzondering gemaakt. Vanwege het bijzondere karakter van deze dag, want in de Verenigde Staten worden presidentsverkiezingen gehouden.
Niet alleen wij in Nederland, ook Cubanen wachten woensdag met spanning op de uitslag in dat grote buurland Amerika. Die uitslag zou wel eens grote invloed kunnen hebben op de toestand in hun eigen land. Daarover zo meer. Eerst maar die foto uitgelegd. Het Capitool, zetel van de Amerikaanse regering, zou je denken. Toch zijn we met deze plaat niet in Washington, maar in hartje Havana, de hoofdstad van Cuba. ”El Capitolio” heet het bouwwerk, dat inderdaad een kopie is van wat de Amerikanen in hun hoofdstad hebben laten verrijzen. Nu is Cuba sinds dictator Fidel Castro er aan de macht kwam een bolwerk van anti-Amerikaans denken en doen, dus een nep-Capitool in je hoofdstad dulden, vraagt om uitleg.
Ik knipperde even met mijn ogen toen ik een replica van het Capitool zag in Havana. Het regime is immers fel anti-Amerikaans. Arme Cubanen daarentegen hopen op toenadering tot de VS. - Ab Jansen, coördinator RD-actie
Welnu, El Capitolio verwijst naar een andere tijd dan die van Castro en zijn revolutionaire volgelingen. Het werd in de jaren 20 van de vorige eeuw gebouwd, een periode waarin de Verenigde Staten het in Cuba voor het zeggen hadden. Daarvóór hadden ze eerst de Spanjaarden verjaagd (in 1899), waarmee een eind kwam aan 400 jaar Spaans koloniaal bestuur. De Noord-Amerikaanse bemoeienis die volgde, had vooral tot doel Cuba voor het bedrijfsleven open te leggen. Ondernemers (Coca-Cola voorop) hadden grote belangstelling voor „het groene goud”: de suikerrietproductie. Voor de noodzakelijke orde zorgden militaire leiders als Gerardo Machado (1925-1933) en Fulgencio Batista (1952-1959), twee Cubaanse stromannen die burgers meedogenloos knechtten, maar zelfverrijking door maffioze vriendjes lieten ze ongemoeid. Welnu, het was onder Machado dat El Capitolio werd gebouwd. Overigens herinneren ook de beroemde Amerikaanse oldtimers in de straten van Havana aan die tijd. Wie kent ze niet? Stokoude automodellen uit de VS, vanbinnen en vanbuiten uitentreuren opgepept, en die tot op vandaag als rijdende vliegdekschepen de lege straten van Havana vullen.
Toen in 1959 in Cuba onder leiding van Castro een autoritair schrikbewind aan de macht kwam, dat ook nog eens met harde hand een communistische samenleving inrichtte, reageerden de VS met harde sancties. Ook vandaag zijn die nog van kracht, al wisselt de strengheid ervan naargelang wie er in de VS op het pluche zit. Mede om die reden zijn ze voor Cubanen spannend, die presidentsverkiezingen in het buurland.
