De doop is een sacrament van verandering, stelde dr. Gonda László deze week tijdens een conferentie in de Hongaarse stad Debrecen. „De scheiding tussen God en mens wordt afgebroken. Laat óns de verandering zijn.”
Het was uniek dat drie universiteiten samenkomen voor een conferentie over doop en verbond. Het gaat om de Debrecen Reformed Theological University (DRHE) uit Hongarije, de Protestantse Theologische Universiteit in Cluj-Napoca (Roemenië) en de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Utrecht.
Dr. Gonda László , universitair docent zendingswetenschappen en oecumenische theologie aan de DRHE, vertelt dat er een lange samenwerking bestaat met Nederlandse theologische universiteiten. „Die gaat terug tot de zeventiende eeuw.”
De doop heeft te maken met de grote vragen van het christelijk geloof, aldus dr. Gonda. „De doop is het sacrament dat staat voor het begin van het christelijk leven. Het christelijk geloof maakt in Europa een crisis door. Dan helpt het om de doop als pijler te bespreken.”
Prof. dr. W.H.Th. Moehn, hoogleraar aan de PThU, hield onder meer een lezing over de doop in de Nederlandse context. De onderwerpen doop en verbond werden daarin belicht vanuit kerkhistorisch perspectief.
Kinderdoop
Dr. Sándor Béla Visky , werkzaam aan de Protestantse Theologische Universiteit in Cluj-Napoca (Kolozsvár), hield een lezing over wat primair en secundair is bij de doop. „De doop naar de letter is alleen het teken, maar de doop naar de Geest is de echte inhoud van wat bedoeld is: onze verzoening met God door Jezus Christus.”
De doop is een levenslange roeping en taak, zo gaf dr. Visky aan. „De kinderdoop en de volwassenendoop waren even legitiem vanaf de tijd van het Nieuwe Testament.” In de zesde en de zevende eeuw werd de kinderdoop volgens hem de gewone praktijk.
„Herdopen is als het verbranden van een vlag van een land op een belangrijk nationaal plein” - Dr. Sándor Béla Visky, docent aan de Protestantse Theologische Universiteit in Cluj-Napoca/Kolozsvár
Tijdens de Reformatie accepteerden de reformatoren de doop van de Rooms-Katholieke Kerk. Dr. Visky: „De reformatoren stelden dat de effectiviteit van iemands doop uiteindelijk afhankelijk was van het werk van Gods Heilige Geest.”
Het sterkste argument voor de kinderdoop is dat „God ons al liefhad voordat wij iets konden”, aldus de Roemeense docent. „De reformatoren zagen het individu vanaf het prilste begin als onderdeel van de gemeenschap.”
De kinderdoop en de volwassenendoop mogen dan een eigen plaats hebben, voor dr. Visky heeft de praktijk van het herdopen dat niet. „Dat is namelijk als het verbranden van een vlag van een land op een belangrijk nationaal plein.”
Spanning
Caspar de Gelder, masterstudent aan de PThU, denkt dat het onderwerp ”doop en verbond” een actueel onderwerp is. „Dezelfde patronen zie je vaak terug in de kerkgeschiedenis: de beweging tussen verbondsautomatisme en de gedachte dat alles afhangt van mijn geloof. Tussen die spanning heeft de discussie zich steeds afgespeeld.”
De Gelder stelt voor om pastoraal en eerlijk met de doop om te gaan. „We moeten tactvol en op een eerlijke manier uitleggen wat voor ons de doop inhoudt.”
Sándor Füleki, masterstudent aan de Protestantse Theologische Universiteit in Cluj-Napoca (Kolozsvár), vertelt dat hij veel mensen ziet die uit traditie worden gedoopt. „Maar ik hoop dat zij het verbond van Gods liefde zullen vinden.”
Zijn boodschap voor Nederland? „Wees niet bang voor de secularisatie. Degenen die bij Christus horen, zullen bij Christus horen door het werk van de Heilige Geest.”