Het leek er donderdagmorgen even op dat de Verenigde Staten (VS), Frankrijk en enkele Arabische landen, Israël en Hezbollah heel snel zouden kunnen bewegen tot een staakt-het-vuren van drie weken. Inmiddels lijkt zo’n gevechtspauze weer uit beeld.
Woensdagavond meldden tal van media wereldwijd dat een invasie van Libanon met Israëlische grondtroepen ophanden was. De hoogste legerbaas, Halevi, had tegen soldaten gezegd dat ze snel met hun laarzen op vijandelijk grondgebied zouden staan. Het bleek voor nu vooral oorlogsretoriek.
Donderdagmorgen was de wind volledig gedraaid en gonsde het van de geruchten dat de wapens snel zouden zwijgen. In Israël meldden media dat het nog maar een kwestie van tijd was voordat de VS, Frankrijk en een aantal Arabische landen een Israëlisch akkoord zouden krijgen op een staakt-het-vuren.
Maar weer draaide de wind. De Israëlische premier Netanyahu, onderweg naar New York om de jaarlijkse vergadering van de Verenigde Naties toe te spreken, boorde bij aankomst in een korte verklaring de hoop op een bestand de grond in. De strijd zal, volgens hem, met alle middelen worden voortgezet tot de doelen zijn bereikt die de Israëlische regering heeft gesteld. De belangrijkste daarvan is dat de ongeveer 80.000 ontheemde bewoners van het noorden van Israël veilig terug kunnen naar hun huizen.
Terwijl de premier onderweg was, waren de verklaringen van ministers uit zijn regering trouwens ook volstrekt duidelijk. Oftewel: van het staken van de strijd kan voorlopig geen sprake zijn. En het bijzondere is deze keer dat er in de breedte van het politieke spectrum in Israël eigenlijk amper verdeeldheid is over deze strategie. De oppositie, die al tijden aandringt op een bestand in Gaza om gijzelaars vrij te krijgen, staat achter de aanvallen die het leger nu uitvoert op Hezbollah. En ook de publieke opinie in de Joodse staat is behoorlijk eensgezind van mening dat het leger de kans moet krijgen het karwei te klaren.
Op zich is het niet zo raar dat Israël in een soort overwinningsmodus zit. De strijd in Gaza blijft zich ook na een jaar vechten maar voortslepen. In het noorden lijkt de strijd succesvoller en krijgt Hezbollah zware klappen. Eerst waren er een week geleden de aanvallen met ontploffende semafoons en portofoons die het communicatienetwerk van de terreurbeweging volledig ontregelde. Daarnaast werden er tal van succesvolle aanslagen uitgevoerd op hooggeplaatste commandanten van Hezbollah. Zo werd donderdag nog de man die verantwoordelijk is voor de drones die met explosieven naar Israël worden gestuurd, door Israël gedood.
Met de gevreesde tegenacties van Hezbollah lijkt het tot nog toe mee te vallen. Dagelijks schiet de Israëlische luchtafweer tientallen raketten uit de lucht en dodelijke slachtoffers zijn er de laatste tijd niet gevallen. Ook vanuit Iran, de grote sponsor van Hezbollah, blijft het vooralsnog rustig.
Toch is voor euforie aan Israëlische zijde weinig reden. Hezbollah heeft nog tienduizenden raketten klaarstaan die tot diep in Israël dood en verderf kunnen zaaien. Als er honderden raketten tegelijk worden afgevuurd, kan de Israëlische luchtverdediging, die momenteel zo succesvol is, mogelijk op hol slaan. En als Iran zich ook nog in de strijd gaat mengen, kan de situatie zomaar flink veranderen.
Ondertussen zullen vooral westerse landen de druk op Israël blijven opvoeren om in ieder geval tijdelijk de gevechten te staken. Uiteindelijk zal ook deze strijd waarschijnlijk beslist worden aan de onderhandelingstafel. De vraag is echter alleen hoelang het duurt voor de partijen zover zijn.
