Nederlandse werkers van de GZB in Libanon beleefden de afgelopen week angstige momenten: loeiende sirenes, laag overvliegende gevechtsvliegtuigen, rijen vluchtelingen op de weg. Evacuatie is nu echter niet nodig, meldt de zendingsorganisatie.
Namens de GZB zijn twee gezinnen actief in de Libanese hoofdstad Beiroet: Kees van der Knijff als theologisch docent aan een predikantenopleiding en zijn vrouw Esther als kinderarts, en Heleen Dandash-van den Berg als kinder- en vrouwenwerker in een arme wijk in Beiroet. „Ze merken vooral dat er ontzettend veel onrust in het land is”, aldus Arie van der Poel woensdagmiddag. De regiocoördinator Midden-Oosten bij de zendingsorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) treedt namens de werkers op als woordvoerder, omdat hij hen tijdens deze onrustige en onzekere dagen „liever met rust wil laten”.
„Na de gerichte aanval op de piepers vorige week dinsdag hoorden onze werkers de ambulances af en aan rijden”, aldus Van der Poel. „Er was toen grote paniek in Beiroet. Overal sirenes, mensen gingen elkaar bellen. In de samenleving als geheel is daarna veel spanning gekomen. Iedereen heeft het over de oorlog.”
Van de gerichte Israëlische luchtaanval op een Hezbollahkopstuk, afgelopen vrijdag in een zuidelijke wijk in Beiroet, merkten de werkers niet in directe zin iets, omdat ze daar ver vandaan wonen. Van der Poel: „Het gezin Van der Knijff woont in een veilige, christelijke wijk richting de bergen. Daar zijn geen incidenten. Heleen is actief in een peuteropvang in een arme wijk in Beiroet. Tegelijk krijgen ze wel veel mee van de onrust die er heerst.”
Auto’s
Op dit moment zien de werkers enorme rijen auto’s vanuit Zuid-Libanon richting het noorden, vertelt Van der Poel. „Veel mensen strijken neer in Beiroet. Ook de theologische opleiding waaraan Kees doceert, het Arab Baptist Theological Seminary, heeft enkele tientallen vluchtelingen –hun bekende christenen vanuit het zuiden– opgevangen in studentenkamers.”
Evacuatie van de werkers naar Nederland is op dit moment niet aan de orde. Over de vraag of de werkers wel in Libanon kunnen blijven, heeft Van der Poel „uitgebreid overlegd met partners en met de werkers zelf. De veiligheid en het welzijn van onze werkers staan voorop. Wij voelen ons als GZB voor hen verantwoordelijk. Met elkaar kwamen we nu tot de conclusie dat het verantwoord is als ze op hun post blijven”, aldus de regiocoördinator. „Op hun huidige woon- en werklocaties zijn de werkers veilig. Er is met hen, de lokale collega’s en medegemeenteleden en met andere mensen in hun omgeving gelukkig ook niets gebeurd.”
Hetzelfde geldt voor Wilbert van Saane, die namens de PKN-organisatie Kerk in Actie –mede gesteund door de GZB– als theologisch docent naar Libanon is uitgezonden en samen met zijn vrouw en kinderen eveneens in Beiroet woont.
„Je wilt als werker zo lang mogelijk op je post blijven” - Arie van der Poel, regiocoördinator
Solidariteit
Tegelijk is de toekomst onzeker, benadrukt Van der Poel. „We blijven de situatie goed monitoren en bereiden ons voor op verschillende scenario’s. Als het te onveilig zou worden, zullen in het uiterste geval tot evacuatie moeten besluiten.”
Vorig jaar, enkele weken na de aanval van Hamas op Israël op 7 oktober, keerden Kees en Esther van der Knijff wel tijdelijk terug. „De situatie was toen nieuw en onvoorspelbaar”, licht Van der Poel toe. „Toen besloten we met elkaar dat het goed was als ze uit voorzorg zouden terugkeren. Tegelijk geldt ook de afweging dat je als werker zo lang mogelijk op je post wilt blijven. Dat is een kwestie van solidariteit en verbondenheid met lokale broeders en zusters. Maar we willen geen concessies doen aan de veiligheid van onze mensen.”
Overigens zou familie Dandash juist deze week naar Nederland vliegen voor een gepland familiebezoek, maar de vlucht vanuit Beiroet werd, zoals veel andere vluchten, geannuleerd.
Van der Poel houdt er rekening mee dat het conflict nog wel een tijdje duurt. „De komende dagen en weken zullen spannend zijn. We hopen dat het conflict beperkt blijft en dat het vanuit Israël blijft bij precisiebombardementen op gerichte locaties. We willen er zijn voor de Libanese mensen in nood en we bidden met de zendingswerkers om vrede, recht en gerechtigheid voor de gehele regio en om het voorkomen van verder bloedvergieten.”
