„De multireligieuze viering ontstond op initiatief van rabbijn Awraham Soetendorp”, zegt Ad van der Helm, voorzitter van het bestuur van Stichting Prinsjesdagviering. Voor die tijd was de Prinsjesdagviering een christelijke bijeenkomst waar met vertegenwoordigers van diverse kerkverbanden werd gebeden voor de regering. Sinds 2000 is de viering interreligieus, „omdat de organisatoren destijds vonden dat alle religieuze groeperingen vertegenwoordigd moesten worden”.

Wat is het doel van de Prinsjesdagviering?

„We willen als religieuze en levensbeschouwelijke stromingen een gezamenlijke boodschap brengen aan de regering en de samenleving. Die boodschap houdt in dat religies en levensbeschouwingen ook een bron van verbinding en saamhorigheid kunnen zijn. De mens verlangt naar vrede en saamhorigheid. We moeten daar aandacht aan besteden en kunnen mensen aanspreken op wat hen drijft en welke verlangens zij hebben. Men denkt vaak dat als de verschillende religies bij elkaar komen, het dan oorlog wordt. De Prinsjesdagviering laat dus zien dat het ook anders kan.”

Worden met een interreligieuze viering niet alle godsdiensten gelijkgetrokken?

„We zeggen echt niet dat alle godsdiensten hetzelfde zijn en dat alle religies op hetzelfde neerkomen. De verschillen mogen er juist zijn. Maar er is veel in alle religies wat samenbindt. En dat willen we gezamenlijk naar voren brengen. Als er mensen zijn met andere denkbeelden van God, kan ik daar kennis van nemen zonder mijn eigen geloof op te hoeven geven. Maar als er groeperingen zijn die zeggen: Wij zijn de beste en de andere godsdienst is minder, dan wordt meedoen met de viering lastig.”

„De Prinsjesdagviering gaat niet over de vraag wat waarheid is” - Ad van der Helm, voorzitter Stichting Prinsjesdagviering

Maar komt de christelijke boodschap dan niet in de schaduw te staan?

„Een terechte vraag. Maar de viering is niet het enige kanaal dat wij hebben om onze stem te laten horen. De Raad van Kerken, maar ook afzonderlijke kerken, kunnen elk hun eigen geluid laten horen tijdens andere samenkomsten. En dat moeten ze ook zeker doen. Als we dus een expliciet christelijke boodschap willen brengen, hebben we daar onze eigen instanties voor.”

Sommige kerken stellen dat bijdragen van niet-christelijke tradities principieel onjuist zijn. Wat vindt u daarvan?

„De Prinsjesdagviering gaat niet over de vraag wat waarheid is. Ook niet vóórdat de viering multireligieus werd. Vragen over Christus of over de Bijbel komen niet aan de orde. De eigenheid van ieders overtuigingen mag tijdens de bijeenkomst blijven bestaan. Wel was er altijd een christelijk gebed voor de regering. Dat is nu wat ingewikkelder, omdat we met de verschillende religies bij elkaar niet gezamenlijk tot één God kunnen bidden.”

De viering is er dus meer voor ontmoeting en wederzijds begrip?

„Ja. We ontmoeten elkaar niet als ánder mens, maar gewoon als mens. Dat geldt ook voor de minister-president, die samen met andere politici aanwezig zal zijn. Tijdens de viering worden de banden met de regering aangehaald. Zodoende zal men zich meer bewust worden van de noodzaak om het gesprek aan te gaan met verschillende levensbeschouwingen. Ik noem een voorbeeld. Na de aanslagen van 7 oktober in Israël kwamen we met moslims, joden, christenen en humanisten samen op het Vredesplein. Naar aanleiding daarvan had minister-president Rutte een gesprek in het Catshuis met vertegenwoordigers van verschillende godsdiensten. Dat is een prachtige uitwerking van deze samenkomsten.”