De man, Dick Blokzijl uit het Drentse Kerkenveld, komt tegenover haar zitten en knoopt een praatje aan. Ze blijken allebei consulent bij het IPC te zijn. Dan worden ze onderbroken door een vrouw die tegen hem zegt dat ze gaat hardlopen. „Is dat je dochter?” vraagt Loura, „Nee, mijn vrouw, Herma”, antwoordt haar gesprekspartner. „Hij was toen 80”, vertelt Loura, „en zij 54.” Dick blijkt in 1995 weduwnaar te zijn geworden en is met Herma hertrouwd. „Zo verliep onze eerste ontmoeting.”

Tijdens de reis gaat het gezelschap op bezoek bij kibboetsen waar vooral nieuwe immigranten en Arabieren werken. De deelnemers zijn op zoek naar typisch Israëlische producten die Nederlanders zullen aanspreken: wijnen, aardewerk, olijfhouten waxinelichtjeshouders, chanoekia’s, olijven en ga zo maar door. „We bezochten bijvoorbeeld kibboetsen waar sokken en horloges worden gemaakt en eentje waar olijven worden verwerkt.”
In het Israël Centrum aan de Henri Nouwenstraat in Nijkerk, tijdens Israëlbijeenkomsten en bij consulenten thuis zullen de producten later verkocht worden. Het doel: Joden tot troost zijn en hun economie stimuleren.

Dezelfde humor

Gaandeweg de rondreis trekken de vier steeds meer met elkaar op. Wat de klik precies is, Loura Otterspeer kan het nu, vijf jaar later, nog steeds niet precies beschrijven. „We konden het gewoon heel goed met elkaar vinden. We deelden dezelfde humor, hetzelfde hart voor Israël en liefde voor natuur, gezelligheid en lekker eten. Het was alsof we elkaar al jáááren kenden. Mensen vroeg zelfs aan Herma en mij of we zussen waren.”

Verschillen waren er ook wel, maar geen grote. Loura: „Herma is heel optimistisch, ik ben wat melancholischer. En Herma slaapt het liefst binnen, terwijl mijn man en ik, als het even kan, buiten slapen.”

Tijdens een bezoek aan Jeruzalem hebben de drie een bijzonder gesprek op het dak van hun hotel. „We deelden zaken die ons hart raakten”, vertelt Loura. „We vertelden elkaar hoe we over geloofszaken dachten en hoe we de sabbat of de zondag in Israël zouden invullen. We vonden bijvoorbeeld niet dat onze gids op de sabbat voor ons moest werken. Zelf ben ik op zaterdag naar de grote synagoge geweest, Herma en Dick gingen toen naar de Baptist Church. De rest van de groep bezocht op zondag de Christ Church.”

Nieuws in beeld

beeld Loura Otterspeer

beeld Loura Otterspeer

beeld Loura Otterspeer

beeld Loura Otterspeer

Open huis

Als de Israëlgangers terug in Nederland zijn, wordt hun vriendschap alleen maar hechter. Zo komen Dick en Herma Blokzijl onverwachts langs op het moment dat Loura Otterspeer in Ouderkerk aan den IJssel open huis met Israëlproducten houdt. En wanneer zíj met haar man in Drenthe op vakantie is, gaat ze bij de Blokzijlen op koffievisite. Nog weer later gaat haar man de twee Drentenaren in de tuin helpen. „Hij was toen net zzp’er en kon bij hen in het naseizoen allerlei klussen doen. Ik reisde met hem mee en zodoende konden we er een vakantie bij onze vrienden van maken.”

In de coronacrisis verdiept de vriendschap zich. De Ottersperen logeren weer eens in Kerkenveld als Herma en Dick Blokzijl ziek worden. De twee Ouderkerkers verlengen hun verblijf om hen te verzorgen en keren terug naar huis als ze opknappen. Loura: „Niet veel later belde Herma dat het toch niet goed ging met Dick. We zijn teruggegaan om haar te helpen bij de verpleging, maar hij werd steeds zieker tot hij moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Daar is hij twee weken later overleden. In deze periode en in de jaren erna is onze vriendschap alleen maar hechter geworden.”

Overigens is het niet de enige vrouw in Loura’s vriendenkring die jong weduwe wordt. „Ik heb een 57-jarige hartsvriendin in Goudswaard met wie ik bevriend ben sinds mijn verpleegkundeopleiding, veertig jaar geleden. Ook zij is haar man op relatief jonge leeftijd verloren.”

Loofhuttenfeest

Na het overlijden van Dick Blokzijl maken Loura Otterspeer en Herma regelmatig uitstapjes en reizen. Zo bezoeken ze samen het Loofhuttenfeest in 2023. „We hebben meegelopen met de internationale Jeruzalemmars en waren net weer thuis toen de oorlog met Hamas uitbrak.” In februari 2024 nemen ze deel aan de eerste ”Handen uit de mouwen”-reis van Christenen voor Israël naar het Beloofde Land. „Dat betekende sinaasappels en mandarijnen plukken en helpen op een militaire basis. We bezochten onder meer het Novaterrein, waar heel veel jongeren op 7 oktober 2023 vermoord zijn. Heel indrukwekkend! Tegelijk was het fijn om Gods volk te troosten en het te laten weten dat het ook nog vrienden heeft en niet alleen vijanden!”

Verder brengen de twee vriendinnen af en toe een weekend bij elkaar door en meestal gaan ze samen naar de consulentendag van het IPC. Loura Otterspeer: „Wat de toekomst brengt, weet niemand, maar wij weten ons geleid door de hand van de Heere. We weten ook dat we welkom zijn bij elkaar. We zullen elkaar zeker blijven bellen en bezoeken, ondanks de afstand. Die ruimte krijg ik gelukkig ook van mijn man.”