Vriendschap na een flitsontmoeting op een Spaanse camping
Vriendinnen Suzanna Wouters en Sanne Maljaars uit Meliskerke staan in de zomer van 2019 nog geen twee dagen naast de familie Van Driel op een Spaanse camping. Toch ontwikkelen de twee een bijzondere vriendschap met het uit Dordrecht afkomstige gezin. „Het is mooi om te merken dat leeftijd voor een vriendschap niet belangrijk is.”
Suzanna en Sanne zijn al met elkaar bevriend sinds groep zeven van de basisschool. Dat is altijd zo gebleven, vertelt Suzanna. „Er gaat geen dag voorbij dat ik Sanne niet spreek. Wij hebben een gave vriendschap en een hechte band.”
De manier waarop de twee vriendinnen in contact kwamen met Dick (47) en Gerda (55) van Driel en hun kinderen was best komisch, vertelt Suzanna. „Elk jaar ga ik met Sanne op vakantie. Voorheen gingen we vaak met de auto naar het buitenland om daar te kamperen. In 2019 gingen we naar Vell Emporda in Spanje, een camping van Beter Uit. Het was er goed toeven. Wel kwamen we erachter dat de Spaanse, rotsachtige grond het niet makkelijk maakt om een tent op te zetten. Maar de aanhouder wint en al slaand met een hamer kregen we het voor elkaar. Er hing een goede sfeer op de camping en in de omgeving waren genoeg leuke dingen te doen. Zo wandelden we veel in de natuur, bekeken we de Spaanse stadjes, bezochten we prachtige baaien en gingen we ergens een hapje eten of wat drinken. Op zondag gingen we naar een kerkje in de buurt. Daar kwam iemand spreken en we hebben er samen gezongen. Zulke momenten zijn altijd gaaf. Dan vallen de onderlinge verschillen weg en richt je je samen op de kern. Tijdens onze vakantie was het overdag erg warm. ’s Ochtends dachten we goed na over alles wat we voor die dag nodig hadden, want in de tent was het overdag zo warm dat we er niet voor onze lol in gingen. ’s Avonds bleef het zo’n 25 graden, waardoor we heerlijk naast onze tent konden zitten.”
Buren
Sanne en Suzanne waren ongeveer een week op de camping toen Dick en Gerda op maandag met hun kinderen naast hen kwamen staan. „We werden wakker van de nieuwkomers en ik weet nog dat we slaperig tegen elkaar zeiden: „Oh nee, mensen naast ons. Zou de auto niet in de weg staan?” Vrij snel hebben wij dat aan ze gevraagd, omdat zij hun caravan moesten parkeren. Vervolgens spraken we hen een paar keer in het voorbijgaan, maar verder hebben we elkaar niet uitgebreid gesproken of samen koffiegedronken. Wel bleven de humor en de gevatte opmerkingen van de nieuwkomers ons bij.”
De vriendinnen zouden eigenlijk op woensdag vertrekken, maar omdat er voor die dag extreme hitte werd voorspeld, besloten ze om op dinsdagavond al te gaan rijden. „Het zou tegen de 40 graden worden, niet alleen in Spanje maar ook in de andere landen waar we doorheen moesten reizen. Omdat we een auto zonder airco hadden, zagen we best wel op tegen de reis. Door een nachtje door te halen, konden we al een groot deel rijden zonder dat de felle zon op de auto scheen. Al met al hebben we nog geen 48 uur naast Dick en Gerda op de camping gestaan. Toen we wilden vertrekken waren ze er niet. Daarom hebben we een berichtje op een vel karton geschreven, waarin we uitlegden waarom we weggingen: „We hebben elkaar nog maar een paar keer gesproken, maar die momenten waren spontaan en gezellig. Een vakantie met frisse wind en een zonnetje? Tip: Zeeland! Zestien dagen zon gegarandeerd, zonder zandstraling uiteraard. Bel ons gerust! We wensen jullie nog een fijne vakantie!” Onderaan de tekst zetten we onze telefoonnummers.”
Klik
Het duurde niet lang voordat de familie Van Driel contact met de meiden opnam. Suzanna: „Op 22 en 23 juli stonden we samen op de camping. Het eerste appje van Gerda kwam op 26 juli. Ze maakte zich wat zorgen, want ze had al een paar dagen eerder geappt, maar kreeg geen antwoord. Later kwam ze erachter dat ze een cijfer verkeerd had ingevoerd. Toen ze dat foutje had hersteld, kwam het berichtje aan en begon het contact. Na een poosje zeiden we al tegen elkaar: „Iedereen is vaak aardig in de vakantie, maar met sommigen heb je gelijk een klik. En dat was met jullie ook zo. Het was kort met jullie, maar jullie zijn niet vergeten hoor.” We hebben op 9 augustus een groepsapp aangemaakt, zodat we met elkaar konden praten en iedereen kon meelezen.”
Omdat corona roet in het eten gooide, gingen Suzanna en Sanne na een jaar pas langs in Dordrecht. Het contact met Dick en Gerda voelde meteen vertrouwd. „We gingen eigenlijk verder waar we gebleven waren. Gerda zei: „Jullie zijn geen visite, jullie horen er gewoon bij.” Zo voelt het ook. Tegenwoordig zien we elkaar een paar keer per jaar. Dat is altijd erg gezellig. We hebben altijd genoeg gespreksstof, dus we steken bij aankomst al snel van wal en gaan door totdat we nodig weer weg moeten.”
„„We hebben waardevolle gesprekken over het geloof. Dat verbindt.”” - Suzanna Wouters en Sanne Maljaars, vriendinnen van de familie Van Driel
Suzanna en Sanne waarderen het contact met hun Dordtse vrienden erg. „Het is een gelijkwaardige vriendschap. Dick en Gerda zijn geïnteresseerd in ons en ze leven oprecht met ons mee, maar dat doen wij andersom ook. Ook op het gebied van het geloof hebben we waardevolle gesprekken. Dat verbindt. Verder hebben we dezelfde humor en als we bij elkaar zijn, vliegt de tijd. Het wordt altijd nachtwerk. Elke ontmoeting is erg gezellig en dat lijkt me een goed signaal. Omdat Dick en Gerda een gezin met opgroeiende kinderen hebben, is het fijn dat Sanne en ik flexibel zijn. Hoewel het voor ons een reis van een uur en een kwartier is, rijden we zo even naar Dordrecht. We wippen geregeld bij hen aan en dat zorgt ervoor dat we het contact goed kunnen onderhouden. Die autoritten met Sanne vliegen altijd voorbij, want we hebben genoeg om over te kletsen.”
Het leeftijdsverschil tussen de twee vriendinnen en het echtpaar Van Driel is opmerkelijk. „Het is grappig hoe een vriendschap kan ontstaan”, vindt Suzanna. „Met vriendinnen van de basisschool groei je samen op, maar dat er op latere leeftijd nog zo’n band als die tussen Dick en Gerda en ons kan ontstaan, vind ik bijzonder. Wanneer je tijdens een vakantie een leuke klik met bepaalde mensen hebt, is dat meestal gezellig voor die ene week, maar houd je er verder geen contact aan over. In dit geval is dat dus heel anders verlopen.”
Siësta’s
De vier spreken meestal ’s avonds af. Suzanna: „Maar af en toe komen we een dagje op bezoek en eten we ook samen. Toen Dick en Gerda een seizoensplek hadden op Camping Bergzicht in Ommen, sliepen Sanne en ik een nachtje in een klein tentje aan de voorkant van hun caravan. De zonen van Dick en Gerda, Robin (22), Jesse (17) en Ralf (14), doen gezellig mee als Sanne en ik langskomen. „Komen de Siësta’s weer?” vragen ze als ze horen dat wij langskomen. Het is nog altijd bijzonder dat onze ontmoetingen en gesprekken elke keer weer fijn voelen.”