De metalen letters op de voormuur heeft Adrie, haar man, zelf gemaakt, vertelt Henriëtte Geurtsen (39) niet zonder trots. Net als de keuken en de tuindeur. Klussen is zijn hobby; overdag werkt hij bij een takelwagenfabrikant in Tiel.

De spreuk op hun huis leidt geregeld tot vragen. Zoals van de overbuurvrouw, die nergens aan doet. Geurtsen: „Toen we de letters op de muur hingen, stapte ze naar buiten en vroeg ze wat erop kwam te staan. Ik zeg: „Het is een Latijns woord en het betekent dat alles eigendom van God is.” Zij: „Oh, zie je dat zo?” Ik: „Ja, wij mogen voor dit huis zorgen. Wij dienen de aarde te bebouwen en te bewaren.” Ze zegt: „Mooi dat je dat zo ziet. Als ik ’s ochtends de gordijnen van mijn slaapkamer opentrek, zal ik eraan denken.””

Lees ook

Kruis in bedrijfsnaam geeft houthandelaar Johan Otterspeer kans om over zijn Redder te vertellen

Ook bij reizigers die bij de bushalte pal voor het huis staan te wachten, roepen de Latijnse woorden vragen op. „Sommigen zoeken de betekenis op via Google op hun mobiel”, ziet Geurtsen. „Met anderen raken we in gesprek. Soms blijft het bij het uitleggen van de betekenis van de woorden, soms gaat het gesprek meer de diepte in. Iemand vroeg me wat God voor mij betekent en of ik geloof dat alles wordt bestuurd. Zulke gesprekken vind ik heel waardevol.”

Lymfeklierkanker

De naam van het huis heeft het echtpaar te danken aan een preek van ds. N. den Ouden, hun predikant van de hersteld hervormde gemeente van Leerbroek. Geurtsen: „Dit huis stond op Funda. Binnen een week hadden we alles geregeld, inclusief de hypotheek. We zeiden tegen elkaar: Het is niet van ons, maar wij mogen ervoor zorgen. Want ten diepste is alles van God. De zondag erop haalde de dominee het voorbeeld aan van een zendelinge die geregeld brieven aan haar man stuurde. Als ze wat had gekregen van het thuisfront, schreef ze daar steevast PD achter: Proprietas Domini. Mijn man en ik keken elkaar aan en zeiden: Dat komt op ons huis.”

Adrie en Henriëtte wonen, samen met hun kinderen van 16 en 18, inmiddels een jaar in het huis in Meerkerk. Het is hun eerste koopwoning. Eerder lukte het niet om de hypotheek rond te krijgen vanwege de ziekte van Adrie, bij wie in 2011 lymfeklierkanker werd geconstateerd.

Zelfmoordgedachten

Ook om een andere reden is het huis bijzonder. De achtertuin grenst aan het Merwedekanaal. Vanuit de tuin loop je zó het water in. Tot voor kort had Henriëtte hier niet durven wonen, uit vrees dat ze zichzelf om het leven zou brengen. Om dezelfde reden durfde ze eerder ook niet alleen een wandeling te maken.

Tussen haar 16e en haar 35e tobt Geurtsen met zelfmoordgedachten en een depressie. Dagelijks komt de gedachte om zichzelf van het leven te beroven bij haar op. In 2020 bevrijdt de Heere haar daarvan, zo ervaart ze, tijdens een preek van ds. Den Ouden. „De dominee preekte over de besnijdenis. Hij zei: „We hebben geen mes meer nodig, want het mes is al in Christus gezet.” Dat sloeg bij me in. Ik zei tegen mijn man: „Ik hoef geen mes meer te gebruiken om mezelf wat aan te doen.””

„Na die bewuste preek heb ik geen zelfmoordgedachten meer gehad; het is ongelooflijk” - Henriëtte Geurtsen, inwoner van Meerkerk

De dag erop merkt ze dat de zelfmoordgedachten zijn verdwenen. „Nadien heb ik ze niet meer gehad. Het is ongelooflijk. Ik ben er jarenlang voor in therapie geweest. De Heere is een God van wonderen.” Sinds de bewuste preek is ze ook van haar depressie af, al merkt ze dat ze nog wel gevoelig is voor sombere gedachten.

Op een terras in de achtertuin vertelt Geurtsen openhartig over haar depressie en over haar bekering, tijdens Kerst in 2017. Als ze op een dag stille tijd houdt, leest ze 2 Korinthe 8:9: „Want gij weet de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden.” Die woorden maken een onuitwisbare indruk. „Dat Hij ook voor mij arm wilde worden; dat is niet te bevatten. Het werd een ochtend om nooit te vergeten.”

Hebt u hulp nodig? Dan kunt u contact opnemen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie via 113 of 0800-0113 (24 uur bereikbaar) en 113.nl.