Zoals in elke grote stad gebeurt er in Almere heel veel, maar zelden trok iets zo veel aandacht als de verdwijning en de dood van Cassandra van Schaijk, in 2007. Columniste en romanauteur Niña Weijers schreef er een boek over. Al gaat dat minstens evenveel over haarzelf als over het zeventienjarige meisje.
Cassandra houdt van feestjes. Na in Almere te zijn uit geweest, wil ze midden in de nacht naar huis, maar ze mist de laatste bus naar de wijk waar ze woont. Vervolgens lijkt het erop dat ze bij twee mannen in de auto is gestapt. Een paar weken later wordt haar lichaam gevonden in een uitgestrekte plas aan de noordkant van Almere. Er zijn geen tekenen die wijzen op een misdrijf, maar het is evenmin aannemelijk dat het meisje zelf een einde aan haar leven heeft gemaakt. Tal van raadsels dus.
Raadsels die de politie niet heeft kunnen oplossen, hoewel er bijzonder veel energie in de zaak is gestoken. En nog steeds is het dossier niet gesloten. Er zijn rechercheurs die nog altijd hopen op een belangrijke tip of bekentenis.
Sterren
Acht mensen hebben de moeite genomen om op de website Bol commentaar te leveren op Weijers’ ”Cassandra”. Je kunt daar maximaal vijf sterren toekennen; de meeste lezers geven er één. Tegelijkertijd viel het boek in de smaak bij een literaire jury: het won de E. du Perronprijs.
Beide zaken zijn goed verklaarbaar. Wie ”Cassandra” leest in de hoop een spannend verhaal voorgeschoteld te krijgen, komt bedrogen uit. In het begin van het boek lijkt het er nog op dat Wijers het politiewerk gaat analyseren, om een poging te doen daar zwakke plekken in te ontdekken. Maar al snel blijkt dat ze andere bedoelingen heeft. Ze gebruikt het verhaal van Cassandra als een kapstok voor beschouwingen over misdaadliteratuur, Griekse mythologie en, niet in de laatste plaats, over haar eigen leven.
Daarnaast besteedt ze veel aandacht aan mensen die Cassandra van Schaijk hebben gekend, zoals haar vader en een zwakbegaafde vrouw die zich de beste vriendin van de overledene noemt. Gesprekken die soms boeien, inzicht geven in het denken van mensen, maar geen licht werpen op het tragische einde van het meisje van zeventien.
Naarmate het boek vordert, volgen er steeds meer bespiegelingen. Sommige lezers zullen daar blij mee zijn; andere haken wellicht af.
Drugs
De sfeer die in het boek wordt beschreven is allesbehalve christelijk. De vriendenkring van Cassandra van Schaijk houdt van hardcoremuziek, drugs en drank. Religie lijkt geen enkele rol in hun leven te spelen. Als het meisje vermist is, belegt een vrouw die haar kent een bijeenkomst in een kerk. Daar komen zeven mensen bij elkaar om over Cassandra te praten en voor haar te bidden.
Als haar lichaam enkele dagen daarna is gevonden, wordt er een stille tocht georganiseerd. Daarin lopen meer dan 500 familieleden, vrienden en bekenden mee. Ze ontsteken vuurwerk.
”Cassandra”, Niña Weijers; uitg. Atlas Contact; 263 blz.; € 22,99
