In een opinieartikel in NRC stond: „De ideale Israëlische man, ”de macho”, is pas op zijn best als hij Palestijnen vermoordt, vernedert, onderdrukt en uitkleedt.” De Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding Verdoner schreef daarop een ingezonden brief waarin hij een vergelijking trok met de vooroorlogse bloedsprookjes en opmerkte dat tegenwoordig Nederlandse Joden als ”kindermoordenaar” worden uitgescholden. NRC weigerde Verdoners brief te plaatsen. Dankzij de website NIW.nl (https://niw.nl/een-gat-in-de-weerbaarheid-van-onze-samenleving) kunnen we er toch kennis van nemen.

De propagandamachine tegen Israël is meestal veel lastiger te herkennen. Die werkt met sterke beelden die één kant belichten. Slachtoffers in Gaza krijgen alle aandacht. De gijzelaars worden vergeten, evenals het feit dat Hamas zijn burgers, scholen en ziekenhuizen als schild gebruikt. De 12.000 gesneuvelde Hamasterroristen worden bij de burgerslachtoffers geteld.

Palestijnse vlaggen

Overal bij demonstraties zie je grote Palestijnse vlaggen, maar wie weet wat de oorsprong van die vlag is? Die vlag is geïntroduceerd in 1964 als een van de varianten op de vlag van de Arabische opstand die in 1916 in Mekka begon. De meeste landen in het Midden-Oosten kozen voor een vrijwel identieke vlag. De vlaggen symboliseren het herrijzen van een pan-Arabisch islamitisch rijk. De in slaap gevallen islam werd weer wakker.

Het ontstaan van een Joodse staat in dit gebied, juist toen de christelijke koloniale staten zich terugtrokken, was voor de Arabieren onverteerbaar. Deze Joodse staat won ook nog drie oorlogen van de omringende islamitische staten. Bij die oorlogen had het Westen sympathie voor Israël. Nu echter Israëls leger noodgedwongen Palestijnse steden met tunnels binnengaat, verdwijnt die steun als gevolg van eenzijdige berichtgeving.

Zware steen Jeruzalem

Tijdens de Arabische opstand trok het Britse leger onder generaal Allenby op naar Jeruzalem. De diepgelovige Allenby bevrijdde het schamele overblijfsel van de Joden in de stad aan het eind van 1917, na alle geweld van Turken en Duitsers. Het was vlak na de ondertekening van de Balfourverklaring. De Britten bleven dertig jaar.

Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 moest de één dag oude staat Israël zich verdedigen tegen een grote overmacht. Het door Britse officieren getrainde Jordaanse leger veroverde de Oude Stad van Jeruzalem, evacueerde alle Joodse bewoners en blies een synagoge op. Ook de westelijke Jordaanoever (Westoever) werd bezet en in 1951 annexeerde Jordanië onrechtmatig beide gebieden. De Oude Stad werd verboden gebied voor Joden en christelijke pelgrims moesten voor toegang een doopbewijs tonen aan de Jordaanse autoriteiten.

In de oorlog van 1967 veroverde het Israëlische leger tot ontzetting van de moslims de Oude Stad. Maar de Rotskoepel met het dominante gouden dak is evenals de naastgelegen moskee op de Tempelberg onder het bewind van Jordanië gebleven.

Niet alleen voor joden en christenen maar ook voor moslims staat de toekomst van Jeruzalem centraal: daar komt hun Mahdi, vergezeld door Isa (Jezus), naartoe voor het laatste oordeel en de vestiging van een wereldkalifaat. Na 1967 is de belangstelling van moslims voor Jeruzalem sterk gegroeid. Weten we nog wat de profeet Zacharia schreef? Hij noemde Jeruzalem een beker wijn die de omringende volken bedwelmt (Zacharia 12:2).

Oplossing?

Voor ons westerlingen lijken twee staten de oplossing, maar dat is omdat we de islam niet kennen. Voor moslims zijn leugens en geweld gerechtvaardigd als die de islam verder brengen.

De enige oplossing is de waarheid uitdragen dat Jezus de Messias en de Zoon van God is. Bedenk dan wel dat Koranteksten in en op de Rotskoepel waarschuwen dat Allah geen zoon heeft. In de tijd van Augustinus was het wereldbeeld een triomferende kerk, maar de komst van Mohammed veranderde dat beeld. Nu is de islam weer ontwaakt en verkeert de westerse kerk in een crisis.