Dat bevestigde zijn familie dinsdag tegenover het Duitse persbureau Idea. Moltmann werd gezien als een van de belangrijkste protestantse theologen van de twintigste eeuw. Zijn ”Theologie van de hoop”, gepubliceerd in 1964, werd vertaald in vele talen en beïnvloedde theologen wereldwijd.

Moltmann, die op 8 april 1926 in Hamburg werd geboren, begon zijn theologische studie toen hij krijgsgevangene was in Engeland. In 1957 werd hij hoogleraar aan de kerkelijke universiteit van Wuppertal en vervolgens aan de universiteit van Bonn. Hij geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de zogeheten politieke theologie, die sterk beïnvloed werd door het marxisme en die een pragmatisch messianisme voorstaat.

Van 1967 tot zijn emeritaat in 1994 doceerde hij systematische theologie en sociale ethiek aan de Protestantse Theologische Faculteit van de Eberhard Karls Universiteit in Tübingen. Andere bekende werken van Moltmann zijn ”Der gekreuzigte Gott” (1972) en ”Kirche in der Kraft des Geistes” (1975). Hij was getrouwd met de feministische theologe Elisabeth Moltmann-Wendel, die in 2016 overleed.

Moltmann was, net als de Nederlandse theoloog Edward Schillebeeckx, van mening dat de twintigste eeuw zo veel lijden te zien had gegeven dat de theologie zich vooral bezig moest houden met thema’s als lijden en zingeving en niet met de klassieke thema’s van zonde, schuld en genade. Vanaf de jaren tachtig raakte hij nauw betrokken bij het zogeheten conciliair proces, een wereldwijde beweging voor vrede, gerechtigheid en heelheid van de schepping.