De mennonieten die een nieuwe kolonie in Suriname wilden vestigen, bereiden naar verluidt een schadeclaim voor. Nadat ze eerder tot het land werden toegelaten, moeten ze het nu alsnog verlaten. Ze zijn zeer ontstemd over de wijze waarop ze zijn behandeld en willen gecompenseerd worden voor alle investeringen die ze hebben gedaan.
De mennonieten, die afkomstig zijn uit onder meer Belize en Bolivia, hadden in 2021 toestemming gekregen om vooralsnog vijftig gezinnen in Suriname te vestigen en landbouw te bedrijven in zelfvoorzienende kolonies. President Chandrikapersad Santokhi was in eerste instantie razend enthousiast over hun komst en zegde toe administratieve zaken, zoals verblijfs- en werkvergunningen voor de nieuwkomers, in orde te zullen maken.
„Mennonieten hebben al veel geld geïnvesteerd om de beoogde kolonie in Suriname op te bouwen ”
Want het noodlijdende land zou de miljoenen euro’s die de mennonieten zouden investeren, goed kunnen gebruiken. Ook hoopte de president te kunnen profiteren van de agrarische kennis van de pioniers. De agrarische sector in zijn land is de voorbije decennia behoorlijk achteruitgegaan, terwijl het vruchtbare Suriname juist de voedselschuur van de regio wil worden.
Vijandig
Het enthousiasme van de regering kreeg echter een knauw toen de komst van de mennonieten, die angstvallig geheim werd gehouden, in 2022 bekend werd in het land. Surinamers reageerden overwegend vijandig tegenover de nieuwkomers. Gevreesd werd dat ze grote stukken regenwoud zouden kaalkappen en de eeuwenoude rechten van de inheemse bevolking aan hun laars zouden lappen.
De vertegenwoordiger van de mennonieten in Suriname, Ruud Souverein. beeld Armand Snijders
Een vooruitgeschoven groep mennonieten verkende vorig jaar nog de jungle van Suriname en poseerde bij gekapte boomstammen. Gevreesd werd onder meer dat hun komst tot grootschalige ontbossing zou leiden. beeld Terra Invest De mennonieten zwegen in alle talen en gingen onverstoorbaar door met hun zoektocht naar geschikte grond om hun kolonie op te zetten en landbouwactiviteiten te ontplooien. Dat wakkerde de argwaan bij veel Surinamers aan. Zelfs de geruststellende verklaringen van hun plaatselijke vertegenwoordiger, het bedrijf Terra Invest van de Nederlander Ruud Souverein, konden daar niets aan veranderen.
De druk op Santokhi –ook vanuit zijn eigen coalitie– om de gegeven toestemming weer in te trekken, werd zo groot dat hij twee maanden geleden zei dat was besloten de mennonieten de deur te wijzen. Een reden daarvoor gaf hij niet; hij verwees naar zijn minister van Buitenlandse Zaken, Albert Ramdin, om daar tekst en uitleg over te geven. Die deed dat pas onlangs in een gesprek met Souverein. Als argumenten voor de weigering om de mennonieten toe te laten, noemde hij „de maatschappelijke realiteit en de ontbossing in de kuststrook die gepaard zou gaan met het project.” Maar een schriftelijke bevestiging van de ingetrokken toezegging, is nog niet gegeven.
Machines
Souverein wilde niet inhoudelijk reageren op de stopzetting van het project. Hij gaf wel aan dat Terra Invest het officiële schrijven afwacht en zich dan zal beraden op definitieve stappen. Overwogen zou worden om een forse schadeclaim tegen de Surinaamse staat in te dienen, omdat de mennonieten sinds de eerdere toezegging die ze hadden gekregen, al veel geld hebben geïnvesteerd om de beoogde kolonie op te bouwen. Zo staan er in een loods in Paramaribo grote hoeveelheden machines en bouwmaterialen die naar Suriname zijn verscheept, die nu doelloos op een andere bestemming wachten.
Onbekend is waar de mennonieten nu een nieuwe kolonie gaan opzetten. In Guyana, het eveneens dunbevolkte buurland van Suriname, zijn ze ook niet welkom. Deze boodschap heeft de regering van dat land al geruime tijd geleden doen uitgaan.
