„Nee”, zei ik. „Of wacht”, riep ik erachteraan. Ik dacht aan de zelfgemaakte burgers die ik net in de vriezer had gezet om op te stijven. Er zat natuurlijk gehakt in, maar ook gekookte quinoa, een oude graansoort (of eigenlijk is het zaad). Het was een experiment om minder vlees te eten. Als ik zelf hamburgers maak, vorm ik sowieso wat kleinere en dunnere schijven dan gebruikelijk. Dat scheelt ook weer. Maar door de toevoeging van quinoa kon ik zomaar acht burgers maken. Inspiratie hiervoor kwam uit het nieuwste nummer van kookmagazine delicious, maar ik wilde graag meer quinoa toevoegen en paste de kruiden aan naar mijn smaak. Of beter: die van de kinderen. Die burgers zouden natuurlijk extra lekker worden als ze boven houtskool werden gebakken.

„Oké”, zei ik. „Maar dan zetten jullie de barbecue aan. En je mag ook buiten aardappels bakken, voor erbij.” Zo handig, oudere kinderen. Ze regelden dat ze ook een paar kipspiesjes op het rooster mochten leggen. Dus was de vleesbesparing die dag weer tenietgedaan. Maar het experiment was geslaagd.