Voorbeelden zijn er genoeg. Denk even terug aan Moskou, nog geen anderhalve maand geleden. Daar zaaide Islamitische Staat dood en verderf tijdens een concert: 140 mensen kwamen om het leven. De verwarring die toen ontstond over daders en motieven was tekenend voor het feit dat de comeback van terrorisme niet op het netvlies van velen staat.

Vooral de Afghaanse tak van Islamitische Staat, ”Khorasan”, is actief. Die hebben dit jaar al zeker vijftien aanslagen in het buitenland op hun naam staan, meer dan alle van voorgaande jaren bij elkaar opgeteld.

En dan zijn er nog allerlei kleinere aanslagen, die evengoed veel angst hebben gezaaid. Zo vermoordde een Marokkaanse asielzoeker afgelopen oktober een gepensioneerde Brit op het Engelse platteland. Vlak daarvoor had hij al geprobeerd een huisgenoot te vermoorden, een ex-moslim uit Iran die christen was geworden. Hij deed dat uit „wraak” voor de oorlog in Gaza.

Het is dan ook niet zo dat de opkomst van de nieuwe terreur losstaat van Gaza. Integendeel, leiders gebruiken de wereldwijde onvrede over de oorlog in Gaza juist om een nieuwe generatie potentiële jihadisten verder te radicaliseren. En dat lukt uitstekend. „Leeuwen van de islam, jaag je prooi op, of die nu joods is of christelijk, of een van hun bondgenoten”, zo riepen de leiders van IS-afdeling Khorasan hun volgelingen begin dit jaar op.

Het zorgwekkende daaraan is dat het Westen, nog explicieter dan voorheen, doelwit is van deze terroristische groepen. Wil je ”Gaza” wreken? Zorg dan voor een aanslag in Amsterdam of Brussel. Of, nog meer voor de hand liggend: in Parijs of Berlijn. In Parijs worden deze zomer de Olympische Spelen gehouden, wat vanuit terroristisch perspectief de ideale gelegenheid is voor een grote aanslag. En in Duitsland vinden deze zomer de Europese kampioenschappen voetbal plaats. Dat soort topevenementen op A-locaties werken op terroristen als een bak haver op een geit. Je weet zeker dat een ‘geslaagde’ aanslag tot enorme ontwrichting leidt.

Een geruststelling kan zijn dat het publiek weliswaar niet erg bezig is met de opkomst van de nieuwe terreurgroepen, maar de geheime diensten wel. De AIVD bijvoorbeeld liet eind april nog weten dat het internationale jihadisme nog steeds de grootste dreiging is voor Nederland. Sinds december is het dreigingsniveau zelfs verhoogd.

Die alertheid van opsporingsdiensten is effectief: er zijn de afgelopen jaren tientallen aanslagen verijdeld in West-Europa. Maar hun taak wordt steeds lastiger omdat het probleem in omvang groeit. Uiteindelijk is het niet dat dozijn verijdelde, maar die ene geslaagde aanslag die voor ontwrichting zorgt.

rd.nl/blikmoosten