De oorlog tussen Israël en Hamas is onderdeel van een geestelijke strijd, aldus voorganger David van Wijck. „Israël moet de blik omhoog richten, naar de Messias.”
De stafmedewerker van Stichting Israël en de Bijbel sprak zaterdag in Urk tijdens een studiedag die de stichting had georganiseerd. De bijeenkomst in De Koningshof was met 250 bezoekers volgeboekt.
Het thema van de dag was: ”Hamas-Israël: het begin van de eindtijd?!”. Een direct antwoord op die vraag kregen de bezoekers niet, hoewel ds. Bert Boer, voorganger van de vrije baptistengemeente De Fontein in Emmeloord, in de buurt kwam. „Het is nog niet de tijd van de grote verdrukking, maar de dingen die nu gebeuren, zijn er wel de voorweeën van.” Hij noemde daarbij nog andere tekenen van de tijden, zoals toenemende wetteloosheid, de zuchtende schepping en de roep om een wereldleider.
Messias
Christian Stier, directeur van de stichting, zei dat de oorlog tussen Israël en Hamas veel te maken heeft met de eindtijdvisie van Hamas en andere radicale moslims. De Tempelberg in Jeruzalem komt de laatste jaren steeds meer centraal te staan, zowel in het christelijke denken over de eindtijd als in dat van delen van de islam. „In de radicale islam verwacht men de komst van de Mahdi, een messiasfiguur die een wereldomvattend kalifaat zal krijgen. De Mahdi zal een machtscentrum op de Tempelberg krijgen.”
Stier stelde dat het niet toevallig is dat de aanval van Hamas op 7 oktober 2023 de naam droeg ”Operatie Al-Aqsa Storm”, genoemd naar de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg. „Het draait voor Hamas uiteindelijk om de Tempelberg die klaargemaakt moet worden voor de Mahdi. Het bezetten daarvan zal steeds meer de intentie worden in het Midden-Oosten. Het komt tot een climax.”
Van Wijck noemde de oorlog tussen Israël en Hamas in zijn lezing een „geestelijke strijd. Het is begrijpelijk dat Israël vertrouwt op eigen kunnen, maar het conflict wordt niet opgelost door menselijke inspanningen alleen. Israël moet de blik omhoog richten, tot de Messias. Als Israël tot inkeer komt, zal de Messias komen en alle dingen herstellen.”
Als geestelijke middelen voor de steun aan Joden noemde hij het gebed en het uitdelen van Bijbels aan de Joden. Het doel van de stichting is: een Bijbel in elk Joods huis. Ze deelt bijvoorbeeld Bijbels uit aan Israëlische soldaten die na hun diensttijd de wereld over reizen, de backpackersbijbel. Ook is de stichting momenteel bezig met de revisie van het Nieuwe Testament in het Jiddisch, een taal die gesproken wordt door ultraorthodoxe Joden.
Drugs
Elias Maron vertelde tijdens de bijeenkomst zijn levensgeschiedenis. Hij had een Palestijnse vader en dacht dat hij Palestijn was. Op zestienjarige leeftijd kwam hij er bij het ophalen van zijn identiteitsbewijs achter dat hij Joods was, terwijl hij een diepe haat tegen Joden koesterde. Hij wilde het eerst niet geloven, maar de naam van zijn moeder zei genoeg: Sara Cohen. Maron moest in het Israëlische leger dienen, ook al wilde hij niet. Zijn haat tegen Joden maakte plaats voor haat tegen Arabieren. Tijdens de eerste intifada in 1987 maakte hij vreselijke dingen mee en stompte hij helemaal af.
Na zijn diensttijd had Maron vaak nachtmerries, gebruikte hij heroïne en kwam hij uiteindelijk op straat terecht. In zijn diepe nood, toen niemand meer om hem gaf, knielde hij neer op straat en bad: „God van Abraham, Izak en Jakob, als U er bent, doe iets.” De volgende dag kwam er iemand van Teen Challenge naar hem toe en nam hem mee naar een tehuis.
„Ik ben Jood en Arabier, maar mijn identiteit is in Jezus” - Elias Maron, spreker
Maron stopte met drugsgebruik. Hij kreeg een Bijbel en las over Jezus. „Hij vergaf me alles wat ik had gedaan. Het was een grote schok voor me dat ik niets hoefde te doen voor mijn redding en dat ik een kind van God mocht zijn. Toen kwam de vrijheid die me mens maakte. Ik stopte met het haten van mensen. Ik ben Jood en Arabier, maar mijn identiteit is in Jezus.”
Een volle zaal. beeld Freddy Schinkel
beeld Freddy Schinkel
beeld Freddy Schinkel
beeld Freddy Schinkel
