Nederlanders zijn echte campinggasten. Ongeveer 3,5 miljoen landgenoten trekken er elk jaar met een tent of caravan op uit. In principe kun je bij elke temperatuur en in elk klimaat in een tentje overnachten. Maar de meeste kampeerders doen dat toch bij voorkeur onder zomerse omstandigheden. Misschien beter gezegd: als de dagen relatief lang zijn.

In oktober is het soms nog best zacht, maar het is dan al zo vroeg donker dat er van het campingleven –buiten koken en eten, voor de tent een boek lezen, spullen organiseren– weinig meer terechtkomt. Voor de gemiddelde kampeerder is met een mijnwerklamp op het voorhoofd aardappels schillen een brug te ver.

Opgestapelde bierkratten

Officieel begint het Nederlandse kampeerseizoen dit jaar volgende week zaterdag: 6 april. Dat wil zeggen dat veel campings die niet het hele jaar open zijn vanaf deze dag weer gasten welkom heten. Wie dat wil, kan deze dag bij 400 Nederlandse campings een kijkje nemen. Deze zogenaamde Open Camping Dag wordt dit jaar voor de derde keer gehouden.

Ik had er nog nooit van gehoord en ging ervan uit dat het doel is om potentiële gasten een kijkje te laten nemen om zo te bepalen of de locatie bij hen past. Wie zijn de beheerders? Hoe groot zijn de veldjes? Hoe ziet het sanitair eruit? Wat voor indruk maakt de camping: staan er opgestapelde bierkratten als erfscheiding, is het gras gemaaid? Allemaal zaken die een indicatie kunnen zijn voor de mate waarin je je op een camping thuis voelt. Want overnachten in een tent kán een aangename ervaring zijn, maar er kan ook van alles misgaan.

De aanleiding voor deze open dag is echter een andere. De stichting die dit initiatief op poten heeft gezet, heeft een algemener doel voor ogen: promotie van het verschijnsel kamperen. „We zien de laatste jaren helaas dat veel kampeerplekken verdwijnen om plaats te maken voor recreatiewoningen. Verstening mag niet ten koste gaan van kampeerplaatsen, want het gevaar is dat je met je caravan of tent nergens meer terechtkunt”, aldus een persbericht van de stichting.

Gelijkgestemden

Er zijn steeds meer (online)filters om ervoor te zorgen dat potentiële kampeerders op een plek belanden die zo veel mogelijk bij hun wensen aansluit. Dat is wellicht een indicatie dat veel mensen het fijn vinden om op een onbekende locatie tussen min of meer gelijkgestemden terecht te komen, in ieder geval als het gaat om de invulling van dag, avond en nacht. Niets vervelender dan bijtijds proberen de slaap te vatten op een camping waar de overige gasten vanwege de hitte overdag pas ’s avonds na tien uur tot leven komen.

De website campingzoeker.com –waarbij meer dan 1200 campings zijn aangesloten– geeft een aardige indruk van ‘smaken’ waaruit kampeerders kunnen kiezen. Wie in de vakantie niet gehinderd wil worden door rennende en gillende kinderen kan kiezen voor een camping voor volwassenen. Kamperen met alle denkbare vormen van comfort? Dan kun je het vakje glamping aanvinken. En zo zijn er nog veel meer mogelijkheden.

Uitputtend zijn de opties op deze website niet. Christelijke campings ontbreken. Wie zich daarop wil oriënteren, bijvoorbeeld vanwege de zondagsrust, kan te rade gaan bij advertenties in christelijke kranten en bladen. Er zijn sowieso nog veel meer kanalen om een camping te zoeken die specifiek bij jouw wensen past. Voor wie wil kamperen met het comfort van een bungalow (inclusief airco) is de website villatent.nl misschien een mooi startpunt. Hecht je aan ruimte, rust en een mooie locatie? Wellicht is een van de door de ANWB geselecteerde charmecampings dan een passende bestemming. Of een boerencamping. Of een camping van de website rustiekkamperen.com. Vind je het fijn als de campingbaas Nederlands spreekt? Ook dat is iets waar je op kunt zoeken.

Hachelijk avontuur

Er zijn mensen –zo heb ik weleens gehoord– die zomer na zomer naar dezelfde camping afreizen. Daar zetten ze vervolgens hun caravan of tent tussen campingburen die hetzelfde doen en die ze dus al jaren kennen. Bijzonder, dacht ik vroeger. Want je gaat toch juist kamperen om in alle vrijheid wat rond te zwerven en nieuwe indrukken op te doen?

Maar vele tientallen campingervaringen later kan ik me wel iets voorstellen bij de aantrekkelijkheid van een vertrouwde locatie en bekende mensen om je heen. Campings en campinggasten zijn zó verschillend. Dat maakt voor één of meer nachten op een onbekende plaats neerstrijken een ietwat hachelijk avontuur.

Ook al heb je enig voorwerk gedaan –door bijvoorbeeld via Google Maps ter plekke een kijkje te nemen of op Zoover recensies van andere gasten op te zoeken– je moet toch altijd maar afwachten hoe het uitpakt. Niet iedere campinggast lijkt zich ervan bewust te zijn dat tentdoek dun is en dat de buren van alles wat je op je eigen vierkante meters doet mee kunnen genieten: huilende kinderen, snurkende volwassenen, luidruchtige spelletjes, muziek of tv-geluid. Nog erger: mensen die op een camping ’s avonds laat voor feestgedruis zorgen ook al staat er bij de ingang dat iedereen tussen tien en acht uur stil moet zijn. Welke buurman trekt de stoute schoenen aan om er een eind aan te maken?

Semi wildkamperen

Je moet, als je niet vooraf gereserveerd hebt, ook maar afwachten of een camping überhaupt nog bestaat. In de Ardennen reden we vorig jaar vruchteloos rondjes op zoek naar een kampeerterrein dat zich volgens onze fietsroutegids én Google Maps ergens vlakbij moest bevinden. Nergens een richtingwijzer of ingang te bekennen. Uiteindelijk bleek die camping een jaar uit de running te zijn vanwege een nieuwe eigenaar en herinrichting van het terrein. We mochten er trouwens van de campingbaas best voor een nacht onze tent opzetten. Als enigen op een groot veld naast een stroomversnelling in de rivier. Best leuk: semi wildkamperen. Maar een warme douche zat er die avond niet in.

Ook een formule als natuurkampeerterreinen is geen garantie voor een verblijf volgens het boekje. Dat wil zeggen: ruimte, natuur en rust. Zo belandden we een paar jaar geleden op een natuurkampeerterrein in Brabant dat vooraf veelbelovend leek, met weids uitzicht over de velden. Alleen zagen we daar ter plekke weinig van. De camping stond namelijk vol met campers – sinds de coronapandemie een manier van kamperen die flink in de lift zit. Volgens de voorwaarden van dit kampeerterrein waren deze huisjes op wielen toegestaan. Dus dat was het probleem niet. Maar het waren er wel erg veel, waardoor er weinig uitzicht meer overbleef. En de bewoners ervan gedroegen zich niet echt als stilte minnende natuurkampeerders: er bleven tot laat in de avond campers heen en weer rijden.

Met de kippen op stok

De ondervinding leert dat je, als je op je rust gesteld bent, campings in de buurt van populaire stranden en grote steden beter kunt mijden. Die zijn vaak druk en het duurt ’s avonds lang voor het rustig wordt. Al kan het ook anders uitpakken. Op de stadscamping in Metz, bomvol met gasten, ging iedereen op een avond in juli vorig jaar voor het vallen van de nacht met de kippen op stok.

Campings op geïsoleerd liggende plekken staan vaak garant voor een prima nachtrust. Denk aan een veldje hoog in de bergen, of op een Schotse klif. Daar tref je vooral medekampeerders aan die de hele dag hebben gewandeld of anderszins hebben bewogen, en dus ’s avonds bijtijds in hun slaapzak kruipen. Maar iemand die van gezelligheid houdt zal het daar waarschijnlijk maar een saaie boel vinden.