„Met vriendinnen toeren in buitengebied Staphorst”

Wie: Clarisa Slager (19)
Auto: Suzuki Swift (auto van haar ouders)

„Ik kom uit een autofamilie. Drie ooms hebben een autobedrijf. Het gaat altijd over auto’s. We zijn heel erg van: zodra je op rijles kan, moet je het doen. Ik heb op mijn zeventiende mijn rijbewijs gehaald. Tot mijn achttiende reed ik met een coach naast me, meestal was dat mijn vader of moeder. Ik rijd in de auto van mijn ouders. Af en toe gooi ik van mijn geld de tank vol.

Autorijden is leuk en handig. Je kunt zelfstandig op pad. Ik studeer verpleegkunde en ga daarvoor één dag in de week naar school, de Hogeschool Viaa in Zwolle. Daar reis ik per auto naartoe, met een dorpsgenoot. Ook voor werk of vrijwilligerswerk in Meppel pak ik vaak de auto. Je wordt er wel een stuk luier van. Ik zou prima op de fiets naar Meppel kunnen, maar pak toch snel de auto.

Als we ’s avonds zin hebben om te kletsen, gaan we met vriendinnen rondtoeren, meestal in het buitengebied. Zo’n autotochtje kan twee uur duren. Ik ben net terug van een halfjaar stage uit Suriname. Daar moest alles met de fiets of taxi. Ik heb het autorijden gemist en ben blij dat ik dat nu weer kan.”

„Boodschappen doen met buurvrouw van negentig”

Wie: Dineke van Eijsden (79)
Auto: Mitsubishi Space Star

„Mijn allereerste auto was een DAF. Die kocht ik omdat mijn ouders verhuisden, zodat ik in het weekend naar hen toe kon. Mijn Mitsubishi heb ik ongeveer vier jaar. Het is een automaat, dus dat is makkelijk. In een handgeschakelde auto doe ik alles verkeerd. Ik had mijn auto liever wat kleiner gehad; ik ben zelf klein en als ik het dak wil schoonmaken of de ruiten wil krabben als het vriest, kan ik er niet bij.

Ik haalde mijn rijbewijs toen ik 33 was. Vroeger reed ik het liefst over de snelweg. Stukken beter dan die kleine weggetjes hier in het dorp. Nu ik bijna tachtig ben, ga ik niet meer zo ver op pad. Ik rijd alleen nog hier in de omgeving en ga ongeveer een keer per jaar naar mijn broer in Loenen.

De laatste jaren rijd ik niet meer voor de lol, maar alleen omdat het moet. Fietsen kan ik niet meer, dan wiebel ik alle kanten op. Ook lopen gaat moeilijk, dus mijn auto is noodzakelijk om ergens te komen. Ik stap ook regelmatig in de auto met mijn buurvrouw van negentig, om boodschappen te doen bij de Boni. Zij heeft zelf nooit een rijbewijs gehaald.”

„Een auto is praktisch, je kunt alle kanten op”

Wie: Hilde Hakvoort (18)
Auto: Ford Galaxy (auto van haar ouders)

„Ik zit in vwo 6 op de Pieter Zandt scholengemeenschap. Mijn rijbewijs haalde ik in december. Een auto is praktisch, je kunt alle kanten op. Ik woon in Rouveen, gemeente Staphorst. Als ik naar mijn vriendin in Nieuwleusen ga, zo’n 10 kilometer verderop, is dat met de auto veel makkelijker dan met de fiets. Naar de Boni in Staphorst, waar ik een bijbaantje heb, ga ik wel met de fiets. Dat is ongeveer 3 kilometer.

Als mijn ouders niet willen rijden, stap ik achter het stuur. Mijn moeder kan bezorgd zijn. „Je zit er echt heel dichtbij”, zegt ze dan als ik op een parkeerplaats vlak langs een auto rijd. Nou, ik let echt wel op hoor. Achteruit inparkeren vind ik lastig, zeker als er maar één plek vrij is.

Tot nu toe gingen mijn langste ritten waarbij ik achter het stuur zat naar Urk voor familiebezoek en naar Apeldoorn voor Paleis Het Loo. Dan zitten er verschillende familieleden in de auto. Ik hoop security studies in Den Haag te studeren. Daar ga ik op kamers. Ik reis dan met de trein. Met een studenten-ov-pas ga ik de komende jaren natuurlijk geen geld verspillen aan een auto.”

„Zonder auto zou ik elke dag thuis op de bank zitten”

Wie: Henk Talen (62)
Auto: Opel Mokka

„Ik ben geboren en getogen in Staphorst. Vanaf mijn vijftiende heb ik 45 jaar in het schoonmaakwerk gezeten. Ik ben afgekeurd, ik heb twee slechte knieën en reuma in de heupen. Fietsen lukt me niet.

Mijn Opel Mokka heb ik een paar jaar geleden gekocht. De auto was toen bijna nieuw. Nu staat er 62.000 kilometer op de teller. Ik rijd bijvoorbeeld naar mijn dochter in Meppel of naar de camping bij Wittelte, een kwartier rijden ongeveer.

Als geen auto had, zou ik elke dag thuis zitten. Dat wordt niet wat. Dan kom ik nergens. Je kunt niet de hele dag bij de vrouw op de bank zitten.”

„Ik heb niks met het openbaar vervoer”

Wie: Erwin Kuiers (39)

„Op mijn negentiende had ik zowel mijn autorijbewijs als mijn vrachtwagenrijbewijs. Vooral vrachtwagens hebben mijn passie. Hoe groter en breder, hoe mooier. Alles met motoren en geluid vind ik mooi.

Ik werk voor een bergingsbedrijf in Staphorst en rijd door heel Europa. Jaarlijks leg ik op de vrachtwagen zo’n 100.000 kilometer af. Wij zijn de redders in nood. Een gestrande vrachtwagen wegtakelen, dat vind ik een mooie uitdaging. Met mijn eigen auto rijd ik jaarlijks ongeveer 15.000 kilometer. Ik zit graag op de weg. Je komt overal, je ziet wat.

Zelf reed ik eerst op diesel, maar dat is niet meer te betalen, dus rijd ik weer op benzine. Ik zie de omschakeling naar elektrisch niet goedkomen. Bussen en vrachtwagens kunnen niet laden, er is een tekort aan stroom, of het netwerk is niet op orde. Ik zie veel storingen.

Mijn vrouw heeft een eigen auto. Ze werkt twee dagen per week. Veel hardwerkende mensen in deze boerenstreek hebben twee auto’s op de dam (bij huis, red.). Ik heb niks met het openbaar vervoer. Ik ken het niet en ben het niet gewend. Toen we naar Spanje op vakantie gingen, reisden we per trein van Meppel naar Schiphol. Volle trein, gedoe, druk, warm, de een wil hier zitten, de ander moet staan. Ik vond het maar niks.”