Honderden Joden en Israëlsympathisanten verzamelen zich woensdag rond 13.30 uur op een plein bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Ze komen hier om hun steun te betuigen aan de familie van de slachtoffers van de brute aanval van Hamas op 7 oktober.

Op een podium staat Liat Bell Sommer, hoofd van het mediateam van de Hostages and Missing Families Forum (forum voor gijzelaars en vermisten), de organisatie die de demonstratie organiseert. Ze vertelt dat ze vandaag gerechtigheid wil voor de 134 gegijzelden en hun families. Daarom dient de organisatie een officiële aanklacht in tegen Hamas bij het Internationaal Strafhof. Israël zelf doet dit niet, legt ze uit, omdat de staat het strafhof niet erkent.

Om 14.10 uur wordt op een groot scherm een film van de aanslag op 7 oktober getoond. Een vrouw durft de gruwelijke beelden niet aan te zien. Ze houdt haar ogen en oren gesloten. Een andere vrouw moet huilen en prevelt een gebed.

In levensgevaar

Om 14.45 uur arriveren na enige vertraging drie bussen met mensen uit Tel Aviv. Familieleden van gegijzelden en een aantal bevrijde gijzelaars stappen uit en betreden het podium, terwijl het publiek in de gestage regen scandeert: „Bring them home now” (”breng ze nu thuis”).

Raz Ben Ami, een bevrijde Israëlische vrouw, neemt het woord. Ze vertelt hoe Hamasterroristen haar en haar man op 7 oktober ontvoerden. Terwijl de twee nog op bed lagen, drongen terroristen hun huis binnen. Het echtpaar werd in pyjama over straat gesleurd en meegenomen. Na 54 dagen kwam de vrouw vrij. Haar man is nog steeds in handen van Hamas. „Elke dag dat mijn man daar is, verkeert hij in levensgevaar”, vertelt ze. „Er moet nu actie ondernomen worden om de gegijzelden thuis te brengen.”

De volgende spreker is Gal Dalal. Hij is een overlevende van het Nova Festival, de plek waar Hamas honderden Israëliërs vermoordde. „Ik zag heel veel lichamen om me heen. Ze waren beschoten, verbrand of in stukken gehakt”, vertelt hij. Hij wist zich te verstoppen en ontkwam, maar zijn broertje Guy Dalal werd ontvoerd. „Tweeënhalf uur na zijn ontvoering plaatste Hamas beelden waarop mijn broertje te zien was. Zijn shirt was gescheurd.” Na een korte stilte vervolgt hij: „Hij zag er geschrokken, verward en hulpeloos uit. Hij wordt nu al 131 dagen fysiek, psychisch en seksueel misbruikt.”

Geweerschoten

Nadav Rudaeff vertelt hoe zijn vader Lior Rudaeff, een ambulancechauffeur, op 7 oktober werd ontvoerd. „Hij genoot van zijn koffie toen plots het geluid van honderden raketten en geweerschoten de stilte verstoorde. Hij bracht mijn moeder in veiligheid en ging zelf de straat op om mensen te helpen, zoals hij altijd deed.” Daarna werd hij gevangengenomen. Rudaeff vertelt dat zijn vader de afgelopen vier maanden in een tunnel moest verblijven. Zonder toegang tot zonlicht, schoon water en medicijnen.

Onder het publiek bevinden zich zowel Joden als niet-Joden. Velen zijn gehuld in de vlag van Israël. Mensen houden spandoeken vast en foto’s van gegijzelden.

Michel Schiff –keppeltje op het hoofd– is uit Antwerpen gekomen om zijn steun te betuigen aan de Israëlische gegijzelden. „Het is onbeschrijfelijk wat er op 7 oktober gebeurd is”, zegt hij. „De moorden, verkrachtingen, seksueel geweld, folteringen. Kinderen, vrouwen en bejaarden zijn moedwillig gefusilleerd. Dit is puur genocide.”

Schiff heeft geen kennissen verloren tijdens de aanval, maar een aantal familieleden van hem dient in het leger en vecht momenteel tegen Hamas. Hij hoopt dat het Internationaal Strafhof de aanklacht tegen Hamas serieus neemt. „Ik heb begrepen dat er een dossier van duizend pagina’s is opgesteld, waaraan vier maanden is gewerkt.”

Radeloos

Amos van Gelder, geboren in Israël, woont in Amsterdam. Hij is naar Den Haag gekomen om onder meer zijn steun te betuigen aan zijn zus, die met een van de bussen uit Tel Aviv is afgereisd. Tijdens de aanslag op 7 oktober verloor Van Gelder familie en vrienden. „Een familielid van mij is een basketbalcoach voor kinderen. Hij verloor op één dag de helft van zijn team. Hij is radeloos en weet niet wat hij nu moet doen, terwijl hij een nuchtere man is.”

Monica Dekker (60) is aanwezig om haar steun te betuigen aan de gegijzelden. Ze heeft zelf geen Joodse afkomst, maar voelt zich als christen wel verwant aan de Joden. „Het voelt als familie. Ik geloof dat God een plan heeft met de Joden. Er komt een moment dat ze zullen erkennen dat Jezus de Messias is. Daar bidden we voor.”

Om 16.00 komt er een einde aan de demonstratie. Er zou nog een mars plaatsvinden rond het gebouw van het Internationaal Strafhof, maar die wordt vanwege het regenachtige weer afgeblazen.