„Emancipatienota marxistisch stuk verhuld in liberale jas”
De directeur van het Wetenschappelijk instituut voor de SGP, Jan Schippers, volgt al jarenlang met een kritische blik het emancipatiebeleid.
Wat voor toon slaat deze emancipatienota aan als het gaat om vrouwenemancipatie?
„De toon is bevoogdend, bijvoorbeeld over het feit dat veel vrouwen in deeltijd werken en de meeste mannen een voltijdsbaan hebben. Het kabinet wil dat ook vrouwen voltijds gaan werken. Dat getuigt van een materialistische en asociale benadering. De meeste Nederlandse vrouwen werken heus wel fulltime, en vaak meer dan dat, maar ze krijgen er voor een groter of kleiner deel niet voor betaald. Hun belangeloze inzet voor het gezin en de samenleving wordt door de regering noch op prijs gesteld noch op waarde geschat.”
Welke benadering of manier van denken spreekt uit deze nota? Waar blijkt dat bijvoorbeeld uit?
„De nota is doordesemd van het moderne vooruitgangsgeloof. Het individu moet losgemaakt worden van alle verbanden om zichzelf maximaal te kunnen ontplooien en financieel onafhankelijk te zijn. Meer arbeidsmarktdeelname jaagt ook de economische groei aan, wat (op korte termijn) prettig is voor de nationale schatkist. Deze denkwijze strookt met het marxisme. Maar dat valt de meeste lezers niet op, omdat het wordt verhuld in een liberaal jasje.”
Is er voldoende aandacht voor het gezin als hoeksteen van de samenleving?
„In de hele nota wordt het gezin nauwelijks genoemd. Dat is overigens in lijn met het coalitieakkoord van VVD, D66, CDA en CU. Bij het kabinet-Rutte IV is het gezin buiten beeld. Alleen al dit feit laat zien hoezeer deze regering is losgezongen van de realiteit.”
Welke maatregelen zijn wel gewenst?
„Als eerste moet het relationele mensbeeld het beleidsuitgangspunt zijn. Ieder mens leeft immers in een ‘web van verbindingen’ waar niemand voor kiest, maar die in de regel wel iemands groei naar de volwassenheid bevorderen en zijn of haar identiteit mee bepalen.
Terecht pleit de emancipatienota voor het vergroten van de (sociale) veiligheid voor vrouwen. Een verzwegen waarheid is echter dat de seksuele revolutie met haar illusie van seksuele vrijheid, heel nadelig uitpakt voor vrouwen. Seriële monogamie, promiscuïteit en prostitutie moeten de overheid evenzeer ontmoedigen, tegengaan en verbieden. Zo ook reclame voor vreemdgaan of commerciële uitingen waarin de vrouw als lustobject fungeert.
Gelijk uurloon voor mannen en vrouwen die hetzelfde werk doen, is ook voor de SGP onomstreden. Leen van der Waal voerde daar in de jaren ’80 in het Europees Parlement al een pleidooi voor, waarbij, zo stipuleerde hij, de rijke verscheidenheid van gaven en capaciteiten tussen man en vrouw niet genegeerd mag worden.
Het kabinet wil de arbeidskorting nog verder verhogen, zo staat in deze nota. Dat is totaal niet effectief. De meeste mensen leven in een gezinsverband. Vanuit dit gegeven zou het beter en rechtvaardiger zijn om voor elk minderjarig kind een heffingskorting te introduceren.
Nog beter is de invoering van een splitsingsstelsel, waarbij echtparen hun gezamenlijk inkomen uit arbeid voor de belastingaangifte in twee gelijke delen kunnen opgeven.”
Minister Dijkgraaf spreekt ten aanzien van de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt over „systeemverandering” en „doorbreken”. Hoe beoordeelt u dat?
„Dat zijn verhullende termen die uitdrukken dat de minister, namens dit kabinet, een ideologisch gedreven emancipatie-ideaal wil opleggen aan de hele samenleving. De keuzevrijheid van Dijkgraaf is zeer beperkt: je mag alleen kiezen wat hem aanstaat. Blijkbaar moeten veel mensen ‘bekeerd worden’ van hun traditionele gedrag, want dat is volgens D66 ‘uit den boze’. Waarom laat Dijkgraaf de gewone Nederlandse anderhalfverdienersgezinnen niet met rust? Wat ik nog veel verontrustender vind, is dat deze zelotische ministeriële ijver steun kreeg van de CDA- en CU-ministers.”
Vindt u dat minister Dijkgraaf voldoende rekening houdt met de verschillende aanleg tussen mannen en vrouwen als het gaat om zorg en arbeid?
„Nee, het past een ideoloog biologische feiten te betreuren. Al merk ik tegelijk op dat een spiegelbeeldige ‘ongelijkheidsideologie’ vrouwen en mannen evenzeer in een mal perst. Een heilzaam uitgangspunt is dat de overheid de werkelijkheid niet naar haar hand moet willen zetten. De gelijkheidsideologie komt uit de koker van de Franse revolutionaire denker Rousseau. Voor hem gold de man als ‘ideaalmens’, waaraan de vrouw gelijkgemaakt moest worden. Op deze leest geschoeide vrouwenemancipatie loopt uit op vrouweneliminatie.”
Leidt (extra) goedkope kinderopvang tot een hogere arbeidsmarktdeelname van vrouwen?
„Ja, en dan vooral in de sector van de kinderopvang, zo heb ik begrepen. Bovendien is het erg duur. In 2012 rekende het CPB uit dat 3 miljard euro aan overheidsuitgaven had geleid tot 30.000 extra banen. Dat is 100.000 euro per baan.”
