Cultuur & boeken

Het levensverhaal van oma Bakker

De samensteller van het boek ”Door ruwe stormen”, Maaike Mallan, kwam in het archief van haar vader, wijlen ds. F. Mallan, mooie brieven tegen van haar oma Bakker, de schoonmoeder van de predikant. Die brieven boeiden haar, niet in de laatste plaats vanwege de geestelijke inhoud. In 2015 bundelde ze die brieven voor de familieleden.

Maaike Mallan in 2019. De dochter van ds. F. Mallan beschreef het leven van haar oma Maaike Bakker-Groenenboom. beeld RD, Henk Visscher

Al spoedig bleek er ook buiten de familie belangstelling te zijn voor deze brieven. Ze sprak erover met Anthon Bel, oud-redacteur van uitgeverij Den Hertog. Hij was bereid om haar te helpen met het samenstellen van het levensverhaal van haar oma Maaike Bakker-Groenenboom, waarbij als leidraad de brieven werden genomen. Zo is deze uitgave ontstaan. In dit boek gaat het niet alleen over oma Bakker, ook wordt gesproken over haar vriendenkring.

Als titel werd gekozen ”Door ruwe stormen”, afgeleid van het al zeer oude lied ”Ruwe stormen mogen woeden”. Dat vers heeft nogal wat betekenis gehad in het leven van oma Bakker. Ze wist dat ze door ruwe stormen heen moest. Die zijn er ook geweest. Niet alleen haar man verloor ze op betrekkelijk jonge leeftijd, maar ook enkele kinderen. Maar ondanks alle donkere wolken in haar leven lag het vast dat ze zou mogen aanlanden in het land waar geen storm meer zal zijn. Daarvan heeft ze mogen getuigen, mede door de inhoud van haar brieven.

Maaike Groenenboom werd in 1897 geboren in Charlois in een eenvoudig gezin, van huis uit hervormd, maar er werd bij haar thuis niet veel aan godsdienst gedaan. In 1919 trouwde ze met Jan Bakker. Ze gingen wonen in Barendrecht en mochten elf kinderen ontvangen. Toen Maaike 29 jaar was, greep de Heere in: haar blinde zielsogen werden geopend door een opmerking van een man die met verzekeringen liep. Ze dacht rechtvaardig verloren te moeten gaan, maar de Heere ontsloot een weg uit Lukas 2. Ze heeft toen in drie maanden tijd de weg van zalig worden mogen beleven, een weg van kribbe naar kruis.

Kerkelijk kwamen ze terecht in de christelijke  gereformeerde kerk te Barendrecht. Daar stond toen ds. J.W. van Ree, een godvrezende prediker. Met hem kreeg ze een geestelijke band. Ook lezen we over de predikanten P. van der Bijl, J.A. Riekel en W.F. Laman.

Zo geeft dit boek een waardevol beeld van het bevindelijk leven in de vorige eeuw. Oma Bakker had een nabij leven. Te midden van de stormen en de dagen van donkerheid mocht ze ook steeds ervaren wat ze nogal eens aanhaalde: „Gods volk krijgt met een nalopend God te doen.” En aan het einde van haar leven schreef ze: „Wat zal het verschil groot, onnoemelijk groot zijn, of wij God als een vertoornde Rechter ontmoeten, of als een verzoend God en Vader in Christus.”