Het artikel ”Bediening der verzoening hapert in gereformeerde gezindte” van dr. C.A. van der Sluijs heeft mij verdriet gedaan. Hierin wordt een negatief beeld geschetst van ontwikkelingen, een beeld dat niet bemoedigt, terwijl we juist in deze tijd bemoediging nodig hebben. Zeker, er is veel gaande aan allerlei ontwikkelingen die zorgen baren. Toch zou ik ook een ander beeld willen schetsen.
Tijdens mijn werk als gemeenteadviseur heb ik veel kerkenraden zien worstelen met de vraag hoe we in deze ingewikkelde en individualistische tijd gemeente van Christus kunnen zijn. Veel gemeenten en kerkenraden zijn hier biddend mee bezig en zoeken in afhankelijkheid van de Heere God een weg. Als mens kunnen we heel gemakkelijk met de vinger wijzen naar ontwikkelingen die niet goed zijn. Dan vergeten wij echter dat de gemeenten niet van ons zijn en niet naar onze hand kunnen worden gezet, maar van Christus zijn. Ook predikanten worstelen met de vraag op welke wijze de bediening der verzoening in deze tijd gestalte kan krijgen.
Gelukkig mag deze bediening in veel gemeenten plaatshebben. De Gereformeerde Bond reikt heel wat aan om kerkenraden te helpen met de veelheid aan taken die er zijn. Laten we daar dankbaar voor zijn en voor de Gereformeerde Bond bidden.
Openheid
Als docent/trainer heb ik de laatste jaren veel ambtsdragers mogen begeleiden bij de uitvoering van hun pastorale taak. Wat mij daarbij is opgevallen, is de openheid en de afhankelijkheid van de Heere God. Ik heb gemotiveerde ambtsdragers (ook jonge) ontmoet die heel bewust omgaan met hun roeping tot het ambt. Ook zie ik tekenen van hoop in gemeenten die zich inzetten voor de naaste die in nood verkeert en in allerlei diaconale taken die worden opgezet en uitgevoerd.
Dr. Van der Sluijs meent dat we „nergens meer van opkijken, laat staan dat we naar boven kijken”. Ik betreur deze opmerking, omdat ik zelf mag ervaren dat er wel degelijk naar Boven wordt gekeken. Van harte wil ik daarom oproepen tot gebed en voorbede voor allen die ons ambtelijk voorgaan in de dienst van de Heere. Laten wij vurig bidden om geestelijke voorgangers die in afhankelijkheid van Gods Geest een weg zoeken in een tijd van veel onrust, verdeeldheid en verwardheid.
De duivel probeert op allerlei manieren een aanval te doen op onze gemeenten vandaag. Hij zal niets laten liggen om gemeenten en gemeenteleden in zijn greep te krijgen. Toch zal dit hem uiteindelijk niet lukken. Het kwaad is overwonnen door Christus aan het kruis.
Geestelijk reveil
Veel ouders en grootouders maken zich zorgen om hun kinderen en kleinkinderen. De trouw aan de kerk en aan de gemeente waarin je bent gedoopt, belijdenis hebt gedaan en bent getrouwd, neemt helaas af. Dat kan pijn doen als je zelf al jaren trouw bent aan de kerk en aan de gemeente die je lief is.
Laten we echter niet letten op de kwantiteit maar op de kwaliteit. Daarmee bedoel ik: samen worstelen voor Gods aangezicht om de voortgang van Zijn werk. Bidden om een opwekking, een geestelijk reveil. En waakzaam zijn en blijven. Dan is niet het vele goed maar het goede veel! En vooral dit: Gods Geest doorbreekt de grenzen die door mensen zijn gemaakt. Dat werk van Gods Geest overstijgt kerk en gezindte!
De auteur is docent/trainer en oud-gemeenteadviseur van de Protestantse Kerk in Nederland.
