Door haar dementie kan Van der Graaf niet meer uit haar bed komen. Ook is het bijna onmogelijk contact te maken met de tachtiger. Toch gaat Vonk iedere avond na haar werk op een sociale werkplaats een uur bij haar moeder op bezoek. Ze probeert haar moeder dan te bereiken door bijvoorbeeld psalmen te zingen. Ook helpt ze Van der Graaf met eten.

Vonk zorgt trouw, ondanks haar eigen slechthorendheid en de spasmen waar ze mee kampt. Omdat ze lang thuis bleef wonen, heeft ze een sterke band met haar moeder. „Ze waren op elkaar aangewezen en hielpen elkaar”, zegt Gelderblom.

Toen Van der Graaf nog thuis woonde maar al wel zorg nodig had, ging Vonk met haar mee naar een vakantiehotel in ‘t Vierhouterbos. „Gerrie hielp moeder dan met aankleden en gaf kleine aanwijzingen om haar te begeleiden. Ik vind het bijzonder dat ze ondanks haar eigen kwalen meeging op vakantie. Tenslotte ga je die week niet mee voor jezelf, maar voor de ander.”

Gelderblom is trots op haar zus: „Gerrie staat dagelijks klaar voor onze moeder. Ik waardeer mijn zus omdat ze elke dag moedig naar haar toe gaat ondanks dat je geen respons van haar krijgt. Ze is blij met elke glimlach van onze moeder.”