Wel, omdat er naast ons een menigte mensen op wandelt. Een brede stroom mensen wandelt daarop naar de eeuwigheid. Welke mensen? Jonge en oude, kleine en grote, voorname en geringe mensen. Wijsgeren en politici. Koningen en onderdanen. Boeven en brave mensen. Dominees en kerkgangers van alle mogelijke kerken. Elite en zwervers. Doopsgezinden en wederdopers.

Protestanten en roomsen. Bedriegers en waarheidslievende mensen. Avondmaalgangers en kerkstichters. Zedige en losbandige mensen; ja en nog zo veel meer; allen op de brede weg des verderfs. Hebt u uw naam niet horen noemen? Jammer, u staat er wel bij. Nu begrijpt u wel waarom die weg zo breed is. We passen er allemaal op. Hoe verschillend mensen onderling ook zijn in opvattingen en leer, in één ding zijn ze het allemaal met elkaar eens, zij hebben zo hun eigen wegje, godsdienst, leer en ideologie. Ze luisteren niet naar God.

„De enge poort is voor de meeste mensen veel te eng”

Waarom is die andere weg zo smal? Wel, de meeste mensen kleven een valse godsdienst aan. Minder moeilijk, beter te begrijpen, gemakkelijker te beschouwen. Het moet hun aanspreken. Je moet er wat mee kunnen doen. De Bijbeltaal wat gangbaarder, wat luchtiger en wat vrolijker. Je schrikt er toch van als ze over de hel, duivel of dood beginnen! Zeg liever dat het goed met ons is. Pak het wat diplomatieker aan. Een leer die iedereen aanspreekt. Nee, die drukwegen begeer ik niet. Veel te eng. Ellende is er al genoeg. Laat mij maar met rust. Ja, maar die weg gaat naar het verderf! Nu, dat zien we dan wel, zegt de een; ik heb voor Jezus gekozen, zegt de ander, en weer een ander zegt: Ik ben wedergeboren, hoor. Maak je niet ongerust. Het komt goed.

U ziet wel, deze poort is voor de meesten veel te eng. Ze kunnen hun genoegens en hun verlangens niet opgeven. Ze kunnen niet tegen zichzelf, hun voorkeur en verwachting ingaan. Ze willen met hun vrienden niet breken. Hun gezelschap is hun zo lief. Hun levensstijl bevalt hun. Zonden? Daar moet je niet over praten. De ware christen weet ervan. Ook zij vonden die poort eng. Ze deinsden ervoor terug om vernederd, ontgrond, ontdekt, ontbloot en tot op het fundament toe afgebroken te worden. Maar de Heere had hen te lief om hen verloren te laten gaan. Ze werden verwaardigd om zichzelf te verloochenen, het kruis op te nemen en de Heere na te volgen. Zij kregen van God die liefde en genade die anderen missen. Ze werden door recht verlost. Ze weten van een overgang uit de dood in het leven, van de duisternis in het licht en van het rijk van de satan in het Koninkrijk Gods. Anderen stoten zich aan deze leer van Jezus. Nee, die poort gaan ze beslist niet in. Die weg is hun te nauw. Een onvoorwaardelijk geloof, nee dat niet. We hebben zo onze eigen inbreng. Een onvoorwaardelijk gehoorzamen, nee, daarvoor moeten we te veel inleveren. Vervolging en verdrukking om Zijns Naams wil, nee, dat is te veel gevraagd. Strijd, nou ja, het mag wel zo wezen, maar dan ga ik altijd een compromis aan. Samen komen we er wel uit. Een vurige oven, diepe wateren? Er zijn toch wel alternatieven om voor je geloof uit te komen? U ziet wel, geliefde lezer, dat het een nauwelijks zalig worden is. Kijk uw weg nog eens goed na!

„Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er die door dezelve ingaan; want de poort is eng en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er die dezelve vinden.” - Mattheüs 7:13-14