Twee dorpen langs een rivier worden soms verbonden door een pont. Je parkeert je auto, je fiets of jezelf op zo’n pont. Je betaalt. En verder doet de pont het werk. Die pont zet je over. En op het moment dat je aan de overkant aankomt, dan is het gebeurd: je bent overgezet.
”Overgezet” is een sterk Bijbels woord. Het Griekse grondwoord ”methistemi” betekent: een transfer van de ene naar de andere plaats maken. Andere betekenissen zijn overbrengen, overplaatsen of verzetten.
Bent u op de hoogte van die duidelijke overzetting? Door de Geest wordt hier gezegd tegen alle zondaren in Kolosse, die vielen voor Jezus: Jullie zijn nu door de Vader losgetrokken uit het duistere slijk en overgezet. Punt uit. Houd het daarvoor! Nu ben je thuis in Christus’ Koninkrijk. De overkant, de kant van de boze, die hebben we achter ons gelaten.
Ja, het is waar: je voelt je schuldig. Soms (of vaak?) voel je het ook niet. Maar wie boete doet en Jezus als Redder begroet, die is principieel overgezet. Wie door de Vader verkozen zichzelf verloor is principieel nu al in het Koninkrijk van Christus. Besef je dit? Voor geloofszekerheid is dit zo’n belangrijke belofte van God om in vertwijfeling aan vast te klampen.
„Hij heeft ons overgezet”, zegt deze belofte, die vertrouwd wil worden. „Heeft overgezet.” Let op: dat is voltooide tijd. Dat is dus al gebeurd. Nu al. Er is een nieuw nu aangebroken voor wie in Christus is. Het oude is voorbij. Je komt dus niet pas in Gods Koninkrijk als je sterft of als Jezus terugkomt. Volstrekt niet. De christen is hier en nu overgezet in het Koninkrijk. Het Koninkrijk is onder ons. Jezus Christus zegt Zelf: „De tijd is vervuld en het Koninkrijk Gods nabijgekomen; bekeert u en gelooft het Evangelie” (Mark. 1:15). Let op: nabijgekomen, dichtbij gekomen, het is in onze buurt, in onze tijd en ruimte. Dat wil zeggen: te midden van onze vreugden, welvaart, zonden, ziekten en sterfelijkheid schijnt er Koninkrijkslicht. Een nieuw hoopvol perspectief.
Soms regeert het idee dat je je op het ene moment in het Koninkrijk bevindt (bijvoorbeeld als je een psalm zingt) en het volgende ogenblik in het rijk van de satan (als je zondigt). Zo pendelen we in gedachten heen en weer. Zoals een skilift in de bergen die de hele tijd van boven (het Koninkrijk van Christus) naar beneden (het rijk van de satan) pendelt. Maar volgens de Bijbel is dat onjuist. Er is geen pendelbeweging.
U die boete deed en doet én Christus liefkreeg en liefheeft, u bent overgezet naar het Koninkrijk. Daar kun je nooit meer uit. „Niemand zal dezelve uit Mijn hand rukken” (Joh. 10:28b).
En hoe gewaagd het ook klinkt, het is waar: als ik als christen in zonden val, dan ben ik toch nog in het Koninkrijk van God (M. Lloyd Jones). Dan zondig ik dus, terwijl ik ondertussen in de verzoende band met God leef. Dat maakt mijn zonden des te ernstiger. Dat verdiept berouw.
Ja, juich, want de duivel kan het dus niet meer stuk maken. Gods kind is overgezet, voorgoed overgeplaatst. En wonderlijk: Christus heeft de overtocht betaald. En met eerbied gesproken: de pont is uit de vaart. Eenmaal overgezet wordt Gods kind nooit meer teruggezet. God zij dank!
„Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis, en overgezet heeft in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde.” - Kolossenzen 1:13
