Zwarte jas, grijs vest, gestreepte broek; op Prinsjesdag is het jacquet vaste prik voor alle mannelijke kabinetsleden en buitenlandse ambassadeurs. Omdat de meeste stervelingen zo’n kostuum niet in de kast hebben hangen, loopt het in de dagen voor Prinsjesdag traditiegetrouw storm bij Huijer Evening Dress, de gelegenheidskledingwinkel van Marieke Greve. De firma, die dit jaar 75 jaar bestaat, is de enige verhuurder van jacquetten in de hofstad.

„Vroeger waren er meer winkels in Den Haag die de kostuums verhuurden, maar we zijn als enige overgebleven”, vertelt Greve. Menig hoogwaardigheidsbekleder zag haar winkel dan ook al vanbinnen. Bij formele politieke aangelegenheden, zoals de overhandiging van geloofsbrieven door een ambassadeur of de beëindiging van een kabinet, is het jacquet namelijk een verplicht nummer.

„Ze komen allemaal één keer langs om te passen. Ik noteer dan alle maten”, vertelt de eigenaar. Mochten de bewindslieden tussentijds niet aankomen of afvallen dan kunnen ze het pak jaarlijks opnieuw bestellen. Dit jaar heeft ze zo’n zeventig van de honderd jacquetten verhuurd. „Meestal besteld door de secretaresse en opgehaald door de chauffeur.”

Op Prinsjesdag zit Greve tussen haar werkzaamheden in de winkel door aan de tv gekluisterd. „Dan kijk ik wie bij mij in de winkel is geweest en of ze er een beetje netjes bijlopen.” Soms ziet ze een broek op half zeven of een jasje dat wel heel strak zit. „Tenenkrommende tv”, noemt Greve dat. „Maar gelukkig staat er geen Huijer Evening Dress op de rug geborduurd.” Wel weet ze dat er op zo’n moment werk aan de winkel is. „Dan denk ik: daar moet volgend jaar een voorzichtig belletje naartoe met de vraag of meneer nog eens langskomt om te passen.”

Pim Fortuyn

Ook koop is een mogelijkheid bij de kostuumverhuurder. Een voorbeeld daarvan staat Greve nog helder voor de geest. „De hele kabinetsfractie van Lijst Pim Fortuyn stond hier in 2002 in de winkel. Die hadden voor de beëdiging van het kabinet een jacquet nodig. Dat waren mannen met geld. Die deden niet aan huur.” Veel mogelijkheden om hun kostuums aan te trekken hadden ze echter niet; binnen een jaar viel het kabinet, nog voor Prinsjesdag 2003. „Die konden hun gloednieuwe pakken gelijk weer in de kast hangen.”

Wie wel huurt, is Mark Rutte, zegt Greve. Het was te verwachten van de man die op de fiets naar zijn werk gaat, een appartementje bewoont en een oude Saab rijdt. Maar had hij achteraf gezien niet beter kunnen kopen? „Als hij had geweten dat hij zolang aan de macht zou blijven, was dat prijstechnisch gezien wel voordeliger geweest, ja”, zegt de eigenaar lachend. „Maar huren is ook een kwestie van gemak. Je hoeft niet zelf naar de stomerij.” Daarbij komt dat de rokkostuums er volgens Greve als nieuw uitzien en op maat zijn gemaakt. „Zijn de mouwen of broekspijpen te lang, dan kunnen we ze tijdelijk inkorten.”

Prinsjesdag is een drukke tijd voor Greve. Naast jacquetten verkoopt en verhuurt ze ook hoeden. „Die worden meestal gedragen door de vrouwen van de buitenlandse ambassadeurs.” Toch is de derde dinsdag in september niet de drukste dag van het jaar voor Huijer Evening Dress. „Jaarlijks organiseert de koning in januari een nieuwjaarsreceptie voor het corps diplomatique. Dan loopt het bij ons pas echt storm.” Ook september, een maand waarin veel mensen trouwen, betekent spitsuur in de winkel.

Hoewel half politiek Den Haag dinsdag in een bij haar gehuurd kostuum naar de troonrede luistert, was Greve zelf nog nooit aanwezig bij het spektakel. „Daar heeft u een heikel punt te pakken”, zegt ze. Een keer live aanwezig zijn lijkt haar „fantastisch”. „Zet u maar een oproep in de krant, misschien helpt dat.” Nu nog afwachten of Rutte het RD leest.