Onder andere de NS denkt na over een spitsheffing, waardoor treinreizen in de spitsuren duurder wordt. De spitsheffing zou volgens de NS reizigers stimuleren om meer verspreid over de dag de trein te pakken, wat onder meer zou leiden tot een bredere spreiding van woon-werkverkeer. Ongeveer een op de vijf werknemers gaat met het openbaar vervoer naar het werk.

Werkgevers voeren verschillende redenen aan om geen maatregelen te treffen bij de invoering van een spitsheffing. Veel werkgevers zeggen dat werktijden niet makkelijk aangepast kunnen worden, of dat hun locatie niet of slecht bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ook zijn zorgtaken en kinderopvang obstakels om medewerkers de spits in de trein te laten mijden.

Bovendien vinden werkgevers het belangrijk dat werknemers zelf kunnen bepalen wanneer zij thuis en op locatie werken. In de praktijk komt het erop neer dat werkplekken op dinsdag en donderdag drukker zijn dan op woensdag en vrijdag (de zogeheten dido-economie). Dat leidt tot verloren werktijd door drukte in de spits en te weinig kantoorplekken op drukke dagen, maar dat vinden de werkgevers niet opwegen tegen de voordelen van de autonomie die aan werknemers wordt gegeven. Daarom hebben veel werkgevers geen spreidingsbeleid.

Een risico van de spitsheffing is dat meer werknemers de auto zullen nemen naar het werk. Dat is lastig verenigbaar met de groene ambities van veel bedrijven en de huidige hoge filedruk, zegt de AWVN. Die komt tot de conclusie dat de spitsheffing zou leiden tot hogere kosten voor werkgevers, maar niet tot ander reisgedrag van werknemers.

De Tweede Kamer heeft nog niet besloten over de invoering van hogere prijzen voor treinkaartjes tijdens spitsuren.