Wie nu door de Johnston poort van Harvard University in de Verenigde Staten loopt, ziet aan de linkerkant van de poort een stenen plakkaat met deze tekst. Het is een gedeelte uit het boek ”New England’s First Fruits” dat in 1643 in Londen verscheen. Hierin werd verslag gedaan hoe het de Puriteinen in de Engelse kolonie New England verging, met name wat de verkondiging van het Evangelie betrof. De wens van de Puriteinen in New England ging in vervulling met de oprichting van Harvard University in 1636. Als lijfspreuk kozen de oprichters ”Veritas Christo et Ecclesiae” (Waarheid voor Christus en de Kerk). In het wapen, het zegel, van Harvard University werden drie opengeslagen boeken afgebeeld met daarop de letters die samen het woord ”Veritas” vormen. Met de wetenschap dat de rede beperkt is en God de ogen opent voor de Waarheid, is een van de boeken opengeslagen maar met de rug naar ons toe.

Sinds die tijd is Harvard University uitgegroeid tot een van de beste universiteiten van de wereld. ”Harvard” is een merknaam geworden voor wetenschap van hoog, zo niet het hoogste, niveau. Van alle universiteiten ter wereld leverde Harvard de meeste Nobelprijswinnaars, meer dan 150.

Ondertussen is het ”Christo et Ecclesiae” echter uit de lijfspreuk verdwenen. Het Veritas bleef eenzaam staan om de mensheid te dienen. Het derde boek in het wapen werd omgedraaid in de overtuiging dat een onbeperkte rede alles kan verklaren en ons uiteindelijk bij de waarheid zal brengen.

Op steenworp afstand van het epicentrum van de wetenschap staat een klein houten kerkje aan Antrim Street. Wie hier naar binnen gaat ziet boven de preekstoel ook een wapen hangen. ”For Christ’s crown and covenant” (voor Christus’ kroon en Zijn verbond) staat er met goudgeel geborduurde letters op. Ooit was het een strijdbanier van de Schotse Covenanters, nu dient ze als een herinnering aan de Bijbelse waarheid van Christus koningschap en Zijn verbond. Sinds 1895 mag hier, midden in een samenleving die beheerst wordt door de wetenschap, in een van de meest liberale staten van de Verenigde Staten, het Evangelie, dé Veritas, verkondigd worden. Gewoon door heel de Schrift, hoofdstuk voor hoofdstuk van een Bijbel boek, te prediken. Door alleen de psalmen, a capella, vierstemmig, te zingen. Door samen te komen in gebedsbijeenkomsten en Bijbelstudies. Maar ook door het vijfde evangelie, de christelijke levenswandel, te verkondigen. Door aan de Veritas handen en voeten te geven. Door de herbergzaamheid niet te vergeten en de woningen open te zetten voor ontmoeting.

Vier jaar lang mochten we deel uit maken van deze gemeente die hier elke zondag samenkomt als rustpunt van de week, om onderwijs te krijgen en ons te laven aan de Bron. Deze zomer hopen we als gezin voor het eerst in 17 jaar weer samen te komen met de gemeente aan Antrim Street. We kwamen hier destijds voor de wetenschap. Om onderzoek te doen naar de oorzaak van kanker aan Harvard Medical School. Wat ons terugbrengt in New England is niet de wetenschap maar de Veritas zelf. Ook hier heeft Christus Zijn gemeente waarmee we ons verbonden weten in de waarheid van Christus’ kroon en Zijn verbond. Van ontmoetingen met christenen wereldwijd, ook in eigen land, valt veel te leren. Misschien wel het meest dat er een gemeente is dankzij Christus koningschap en Zijn verbond dat van geen wankelen weet. Ik wens u een fijne vakantie met veel van zulke ontmoetingen!

De auteur is moleculair bioloog.