Onlangs werd bekend dat Surinaamse paspoorten illegaal als warme broodjes over de toonbank gaan. Er wordt grif voor betaald, tot 10.000 euro. Dat is meer geld dan een doorsnee Surinamer in twee jaar verdient. Maar niemand kijkt van dit soort berichten op. Want in de door en door corrupte ex-kolonie van Nederland is het de normaalste zaak van de wereld dat je door ”tjuku” (steekpenningen) te betalen, dingen sneller voor elkaar kunt krijgen.

Ook zaken die anders helemaal niet voor elkaar zouden (mogen) komen. Zoals een rijbewijs, als je geen zin hebt om daarvoor de gebruikelijke moeite te doen om deze te behalen. Voor een bedrag van tussen de 5000 en 10.000 Surinaamse dollars (omgerekend tussen de 125 en 250 euro) kun je je met een ‘echt’ rijbewijs ongestoord in het chaotische verkeer storten. Het nadeel is natuurlijk dat er heel wat onkundige brokkenpiloten rondrijden. Medeweggebruikers worden daardoor aan onnodige risico’s blootgesteld en er vallen heel wat slachtoffers.

Voor een bedrag van 1000 tot 2000 dollar heb je als buitenlander zo een verblijfsvergunning. Daar zijn topambtenaren van de Vreemdelingendienst bij betrokken en zelfs agenten van de militaire politie.

Maar niet alleen bij overheidsdiensten valt veel te regelen dankzij corrupte medewerkers. Ook in de particuliere sector is het eerder regel dan uitzondering dat je wat extra betaalt. Bijvoorbeeld het lidmaatschap van een van de exclusieve clubs in Paramaribo kun je –als je niet de juiste personen kent om je voor te dragen bij de ballotagecommissie– alleen maar binnenslepen als je de leden van die commissie een stapeltje bankbiljetten toeschuift.

En ik hoor de laatste tijd steeds vaker verhalen over commerciële banken, waar medewerkers soms leningen willen verstrekken als je eerst iets ‘lekkers’ onder tafel door schuift, zoals dat hier in de volksmond heet. Dus je moet betalen om geld te krijgen. Uiteraard worden deze corruptieve praktijken altijd ontkend door betrokken partijen. En als ze dan toch aan het licht komen, dan zeggen de autoriteiten dat de zaak grondig zal worden onderzocht. In de praktijk betekent dit dat er niets gebeurt en de schuldigen vrijuit gaan en kunnen doorgaan met hun praktijken.

Veel Surinamers vinden het eigenlijk best wel prettig te weten dat bepaalde zaken eenvoudiger te regelen zijn. Dat geldt echter ook voor buitenlanders. Zo hebben een Nederlandse vriendin van mij en haar man door onder tafel te betalen heel snel het lidmaatschap voor zichzelf en hun kinderen kunnen regelen van een leuke club. Ook de verblijfsvergunningen werden zonder rompslomp geregeld, evenals het verplichte Surinaamse rijbewijs. ,Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan”, vergoelijkt zij haar bijdrage aan een corrupt Suriname. ,Ik weet dat het fout is, maar het gemak dient toch de mens. En het scheelt ons veel kostbare tijd.”