Miljoenen mensen wereldwijd waren zaterdag oor- en ooggetuigen van de kroning, van het gezalfd en geolied worden van de prins die decennialang in de wachtkamer zat en in ouderdom eindelijk de troon beklom. Dat gebeurde in Westminster Abbey, hart van oud-Londen. Ineens was Groot-Brittannië weer even oerchristelijk. Geen scheiding van Kerk en staat, maar een premier die de Schriftlezing deed.

Charles III is koning van alle Britten en hoofd van de Anglicaanse Kerk. Koning bij de gratie Gods en onder Koning Jezus. Plechtig klonk het voor het oor van God en mensen, gaven en talenten in te zetten in dienst van de gerechtigheid en tot zegen en glorie voor zijn onderdanen te willen zijn. Hoe gemakkelijk het koningschap kan verworden, leert de historie. Als Christus geen Koning over vorsten en vorstinnen is, onderwerpen zij alles aan hun eer- en heerszucht. Niet zonder reden roept Paulus op tot voorbede voor koningen, overheden en allen die op vooruitgeschoven posten in de samenleving staan, opdat zij dienen en niet heersen.

Zaterdag sprak de kerk niet de koning naar de mond, maar was zij mond van God. Oude en tegelijkertijd altijd actuele Bijbelwoorden gingen de Westminster door en uit, de wereld over. Gesproken en gezongen. In taal en symboliek werd de hoge roeping van vorst en overheid benadrukt, goeddeels ontleend aan het ideaalbeeld van Psalm 72. Onze Willem de Zwijger moet het ooit zo gezegd hebben: „Het volk is er niet om de vorst, maar de vorst is er om het volk.”

De kerk wordt wel de onmisbare instantie genoemd met het oog op het Rijk van God. Ze verkondigt dat Rijk en komt op voor de rechten van de Koning der koningen. Dat gebeurde zaterdag allemaal in het oude hart van Londen. Soms kan een mens even jaloers zijn op wat gebeurt bij de buren. De koning werd al direct bij aanvang van de kroningsceremonie de Bijbel –King James Version– in bijzondere uitvoering overhandigd. „Het meest waardevolle boek dat deze wereld bezit”, sprak de moderator van de General Assembly of the Church of Scotland. Wie durft het te ontkennen? Laat de koning hem stuklezen en onder beslag en tucht ervan komen.

Hoe men ook over de kroningsceremonie denkt: het Woord stond centraal en ging vanuit Londen de wereld over. Heere, zegen het! Dat Uw Koninkrijk kome!