Vies worden en creativiteit; als het om kinderen gaat horen ze bij elkaar. Het zijn vaak de ouders die zich storen aan verf in de haren, modder van top tot teen of handen vol lijmsporen. Maar wie wordt er nog vies als volwassene? Neemt u weleens een modderbad of schuwt u een kloddertje verf in uw kapsel niet?
Een zoekopdracht met woordcombinaties als volwassen, creativiteit en vies levert bij Google niet veel meer op dan advertenties voor incontinentiemateriaal; niets kunstzinnigs dus.
Plantjes poten, de kozijnen schilderen of mountainbiken zijn activiteiten waarvan iedereen begrijpt dat je er niet schoner van wordt. Toch moet er dan vaak zo snel mogelijk een nagelborsteltje, een doekje terpentine of een stevige douchebeurt aan te pas komen. Waarom? Wat zit erachter, dat we niet even lekker vies kunnen blijven?
In de eerste plaats omdat het ons aangeleerd is schoon te moeten zijn en ook omdat we ons op een nette manier willen presenteren. In de derde plaats: schoon zijn geeft het gevoel van controle.
Maar wie herkent niet dat het kneden van taartdeeg of vingerverven met een peuter ontspannen werkt?
Het is precies wat kinderen ons voordoen: gebruikmaken van de tastzin om te relaxen en nieuwe dingen te leren. Want door te voelen –en soms vies te worden– kan een mens ontspannen en leert hij op een nieuwe manier informatie te verwerken.
