Anna-Louise beantwoordt de vragen van het interview per mail met haar oogbesturingscomputer. Ze is namelijk moeilijk verstaanbaar en door spasme kan ze haar armen en benen nauwelijks gebruiken.

„Ik ben met zuurstoftekort geboren. Daardoor ben ik vooral lichamelijk gehandicapt. Ik zit in een elektrische rolstoel en leren is niet altijd makkelijk”, schrijft ze. Samen met haar ouders, twee zusjes en een broertje woont ze in Wijk en Aalburg. Eén keer in de twee weken logeert ze een weekend bij De Schutse in Achterberg.

Anna-Louise zit in Den Bosch op de mytylschool, een school voor mensen met een handicap. „Ik krijg vakken als Nederlands, Engels, wiskunde, koken en techniek. Koken vind ik erg leuk. We hebben veertien leerlingen in de klas. Er is een vaste leraar en een assistente en er zijn mensen die helpen met eten en drinken. Op school krijg ik ook mijn beweging. Elke donderdag ga ik zwemmen. In het water heb ik geen last van mijn spasmen. En op vrijdag heb ik rolstoelgym.”

Ze snapt wel dat mensen vaak denken dat ze een laag IQ heeft. „Maar ik heb een gewoon verstand. Vaak doen mensen kinderachtig omdat ze denken dat ik een laag niveau heb. Dat vind ik niet leuk.”

De oogbesturingscomputer is een mooi hulpmiddel voor Anna-Louise. „Ik doe er in mijn vrije tijd bijvoorbeeld spelletjes mee, zoals Rummikub. Ook lees ik graag en vind ik kleuren leuk. Met de computer maak ik ook kaarten. Ik kan ze zelf ontwerpen. En ik ga leren om ze te versturen.” Daarnaast luistert ze graag naar FamilyStream.

Anna-Louise geniet ervan om thuis te zijn met haar zusjes van 10 en 13 jaar en haar broertje van 7 jaar. „Mijn ouders helpen mij veel. Daar ben ik dankbaar voor.” Wat zou ze nog willen leren? „Ik weet niet echt iets speciaals te noemen. Maar ik wil vooral zo veel mogelijk zelf doen. Ik vind het mooi om te zien wat ik allemaal wel kan.”

Dit is deel 2 in een serie interviews met mensen die met een beperking actief zijn in de samenleving