De wet werd al aangekondigd in het coalitieakkoord van Rutte III, maar staatssecretaris Broekers-Knol stuurde het concept destijds pas naar de Kamer toen dit kabinet al bijna was uitgeregeerd. Daarna volgde nog een kritisch oordeel van de Raad van State, waarna D66 tijdens de laatste kabinetsformatie ook weer allerlei wensen op tafel legde. Daarover is tot vrijdag in de coalitie overlegd.

De romp van de wet, de vergunningplicht, blijft desondanks gehandhaafd. Tegen de zin van D66 in, gaat die ook gelden voor thuiswerkende sekswerkers. Andere landelijke eisen dan een vergunning stelt de wet niet aan thuiswerkers. Voor het overige vallen zij namelijk onder de lokale regelgeving betreffende het uitoefenen van een beroep of bedrijf in een woning en die kan van gemeente tot gemeente verschillen.

Binnen zo’n lokale regelgeving mogen echter geen uitzonderingen worden gemaakt voor prostituees, schrijft Van der Burg. Oftewel, gemeenten mogen zelfstandige thuisprostitutie alleen verbieden als een soortgelijk verbod ook voor andere vormen van zelfstandig thuiswerken geldt.

In twee andere opzichten is echter wel toegegeven aan de D66-wensen. Zo schrapt de wet de mogelijkheid voor burgemeesters om een bestuurlijke boete op te leggen aan een prostituee die bewust zonder vergunning werkt. Dat gebeurt, zodat zij geen belemmering hoeft te voelen om bij misstanden melding of aangifte te doen.

Dat de strafbaarstelling toch in de wet blijft staan, komt omdat klanten op die manier kunnen worden beboet, evenals lieden die prostituees zonder vergunning uit winstbejag behulpzaam zijn . D66 heeft wel met succes bedongen dat de strafbaarstelling vervalt voor klanten die melding doen van misstanden, wanneer zij, na gebruik te hebben gemaakt van de diensten van een prostituee zonder vergunning, merken hebben dat daarvan sprake is. Voorwaarde daarvoor is wel dat ze binnen 24 uur aan de bel trekken. Die termijn moet voorkomen dat de klant pas gaat melden wanneer hij al feitelijk verdachte is, om zo onder zijn straf uit te komen.

Naast de vergunningplicht handhaaft Van der Burg ook het zogeheten registratiegesprek. Dat houdt in dat twee gespecialiseerde ambtenaren in een gesprek van zo’n anderhalf uur eerst moeten bepalen of een vrouw zelfredzaam is en zonder dwang in de seksbranche aan de slag wil gaan, voordat zij wordt ingeschreven in het landelijk register prostitutievergunningen.

De Raad van State uitte haar twijfels over de meerwaarde van zo’n gesprek. Voor Van der Burg is dat reden om in de wet vast te leggen dat het gesprek in kwestie uiterlijk na anderhalf jaar nog een keer moet worden herhaald. Komt een prostituee dan niet opdagen, dan wordt haar vergunning ingetrokken.

Later dit jaar zal de Tweede Kamer zich inhoudelijk buigen over de prostitutiewet.