Onze Vader. Het zijn de eerste woorden van het gebed dat Jezus Zijn discipelen leert. Het woordje ”onze” maakt gelijk duidelijk dat er in het gebed altijd verbinding is met andere gelovigen. We bidden altijd met alle heiligen samen.

Dit element komt ieder jaar weer tot uitdrukking in de Week van gebed voor eenheid van christenen (15-22 januari). Dit initiatief wordt in Nederland gedragen door MissieNederland (RD 20-01) en de Raad van Kerken. Maar de Week van gebed is vooral een wereldwijd gedragen initiatief. Ieder jaar reikt een deel van de wereldkerk het thema aan. Dat is waardevol, omdat er zo ruimte komt voor de verschillende perspectieven. Een christen uit een ander deel van de wereld ziet andere dingen.

Dit jaar komt het thema vanuit de Raad van Kerken in Minnesota (VS). Het overkoepelende woord is ”Doe goed, zoek recht”, vanuit Jesaja 1:17: „Leer goed te doen, zoek het recht! Help de verdrukte, doe de wees recht, bepleit de rechtszaak van de weduwe!” Jesaja hield dit in zijn tijd het volk van God voor. Als christenen zijn we eveneens geroepen om te streven naar gerechtigheid (Mattheüs 5:6). En wereldwijd stijgt nu het gebed om recht en gerechtigheid op aarde op. Om de leiding van de Heilige Geest om te zien en te doen wat recht is.

Doorwerking

In Harderwijk wordt de Week van gebed breed opgepakt. Van rooms-katholiek tot gereformeerde bond, van baptisten tot gereformeerd vrijgemaakt. En dat verbindt. In het samen bidden leer je elkaar ook beter kennen. Vallen vooronderstellingen en kerkmuren weg. Dat beoogt de Week van gebed voor eenheid van christenen mede.

We kiezen in Harderwijk voor een centrale ruimte waar een week lang 24/7 gelegenheid is om te bidden. Daar zijn ook altijd vrijwilligers uit de verschillende kerken aanwezig. Er wordt samen gesproken, samen gezongen, samen uit de Bijbel gelezen en natuurlijk ook samen gebeden. Bij alle verschillen, tot onze Vader. Het is mijn ervaring dat deze week doorwerkt in de rest van het jaar. We hebben elkaar ontmoet als kinderen van één Vader. Dat maakt je, net als in een echt gezin, mild naar elkaar. De verbondenheid overstijgt de verscheidenheid. Alleen daarom al zou ik iedere kerkgemeenschap willen aanmoedigen om mee te doen. Want de verscheidenheid aan stemmen brengt, ook in het gebed, verbreding en verdieping aan. We kunnen zoveel van elkaar leren! En het zet je aan het nadenken.

Zoekend

Zo ook dit jaar rond het thema recht en goed doen. Over de praktische toepassing in het materiaal van de Week van gebed, zeker richting mensen en groepen die worden buitengesloten of gediscrimineerd. Een aangelegen thema in onze tijd en niet het minst in ons deel van de wereld. Daar wordt het ook spannend. Want er zijn groepen die roepen om aandacht, ruimte en respect. Daar gaan we met compassie mee om. Tegelijkertijd willen we een Bijbels geluid laten horen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de lhbti-beweging; als het daarover gaat, zitten we als kerken niet altijd op één lijn. Of de link die gelegd werd met de slachtoffers van de toeslagenaffaire. Politiek inbrengen in ons gebed vraagt om tact, wijsheid en terughoudendheid.

Dat zet je niet alleen aan het denken, maar vooral ook aan het bidden. Niet om je eigen ideeën over recht en gerechtigheid aan God op te leggen, maar vooral zoekend naar de weg van de Heere. En dan, bij alle vragen, ontdek je weer de rijkdom van het gezamenlijke gebed. Laten we daarom, ook na deze week, steeds weer bidden, in verbondenheid met alle christenen wereldwijd: „Onze Vader, Die in de hemelen zijt…”

De auteur is predikant van de Grote Kerk in Harderwijk.