Toch in dankbaarheid omzien naar 2022
Het jaar 2022 is aan het einde van de dag geschiedenis. Een jaar dat niet verliep volgens de verwachtingen die de meeste mensen aan het begin ervan hadden.
Al is de coronapandemie in 2022 afgenomen tot een ‘normale’ ziekte, toch zijn er nog steeds mensen die ernstig ziek worden na een besmetting. Zo zagen tienduizenden mensen hun leven volledig veranderen door Long Covid; een probleem waar in de samenleving te weinig aandacht voor is.
Het jaar 2022 was nog geen twee maanden oud toen de oorlog uitbrak tussen Rusland en Oekraïne. Zomaar ineens werd Europa door president Poetin in het ernstigste conflict gestort sinds de Tweede Wereldoorlog. Het was een streep door de rekening van iedereen die meende dat het na corona alleen maar beter kon worden.
Nog afgezien van de doden, gewonden en verwoestingen die de oorlog met zich meebracht voor het Oekraïense volk, kregen ook andere landen een tik van het conflict mee. Lang dachten we dat niets ons comfortabele leven kon verstoren. Maar ineens was er een energiecrisis, schoot de inflatie omhoog en bleken alle zekerheden toch niet zo zeker te zijn als altijd werd gedacht. Opnieuw moest de overheid bijspringen met omvangrijke en miljarden kostende steunpakketten.
Zomaar ineens moesten asielzoekers buiten slapen omdat in de opvangcentra niet genoeg plaats voor ze was. Een van de welvarendste landen van de wereld kon vluchtelingen geen slaapplek bieden.
Wat er wereldwijd wel kon? Een kampioenschap voetballen organiseren in een corrupt en streng islamitisch land dat een loopje neemt met mensenrechten, om maar eens iets te noemen. En drie dagen nationale rouw afkondigen voor de overleden voetballer Pelé in Brazilië, waar voetbal de belangrijkste religie lijkt te zijn.
Wat er ook was in 2022? Ontelbaar veel goede dingen. Kerken gingen weer volledig open na de beperkingen vanwege corona. Iedere zondag luidden overal in het land de kerkklokken en was iedereen vrij om op te gaan naar Gods huis. Het werk van onder andere de christelijke scholen en politieke partijen mocht doorgaan. En christelijke media werd geen strobreed in de weg gelegd.
Toch is het te vrezen dat het niet de dankbaarheid voor al Gods goede gaven is die de gedachtenis aan het jaar 2022 stempelt. Daarvoor wordt niet zelden te zeer gefocust op alles wat niet goed ging, op wat er niet was, of op wat er te weinig was.
Wat het jaar onzes Heeren 2023 brengen zal, weet niemand. Maar op oudjaarsdag is het voldoende als er, ondanks alles wat voor verdriet, pijn en spanningen zorgde, toch mag worden omgezien in dankbaarheid.
Omdat God ook in 2022 een Toevlucht was.
En Hij belooft dat óók te zijn in het nieuwe jaar 2023.