Snoepreisjes, kaartjes voor voetbalwedstrijden en tienduizenden euro’s aan vergoedingen. De Belgische autoriteiten onderzoeken of het Chinese technologieconcern Huawei Europarlementariërs en parlementsmedewerkers heeft omgekocht in ruil voor politieke gunsten. Sinds 2021 lobbyde het bedrijf om niet te worden uitgesloten van de uitrol van 5G-infrastructuur in de EU.

De politie doorzocht half maart 21 adressen in het corruptieonderzoek. Vier personen –van wie de identiteit niet is bekendgemaakt– zitten sinds vorige week vast op verdenking van corruptie en lidmaatschap van een criminele organisatie. Een vijfde persoon is beschuldigd van witwassen, maar na verhoor vrijgelaten.

Volgens het arrestatiebevel draait het onderzoek vooral om een ​​brief die acht Europarlementariërs in februari 2021 stuurden naar de Europese Commissie. Daarin stellen ze dat de geopolitieke spanningen met China het uitrollen van 5G-apparatuur in Europa niet in de weg mogen staan. EU-lidstaten sloten destijds Huawei uit in hun telecommunicatienetwerken uit angst voor Chinese spionage en economische afhankelijkheid.

In een klokkenluidersklacht die in 2021 naar ngo Transparency International (TI) werd gestuurd, wordt beweerd dat het kantoor van Huawei in Brussel 15.000 euro schonk aan de schrijver van de brief: de Italiaanse christendemocraat Fulvio Martusciello. Als wederdienst diende Martusciello in het Europees Parlement amendementen in op een rapport waarin hij de Commissie opriep „sancties op 5G te vermijden”.

Qatargate

Het is niet het eerste omkoopschandaal in Brussel. Bij Qatargate –twee jaar terug zijn Europarlementariërs aangeklaagd voor het aannemen van omgerekend 1,5 miljoen euro van Marokko en Qatar, zodat die landen meer inspraak zouden krijgen in de EU– bleek al dat buitenlandse actoren het niet schuwen steekpenningen in te zetten om via Europarlementariërs het Europese besluitvormingsproces te beïnvloeden.

Er bestaan wel ethische normen in Brussel, maar terwijl die met voeten worden getreden, wordt niemand gestraft

De belangen zijn groot in Brussel, dus dat kwaadwillende actoren de besluitvorming proberen te beïnvloeden, ligt voor de hand. Wat hen daarbij helpt, is dat de gedragsnormen in EU-instellingen nauwelijks worden gehandhaafd. Er heerst een cultuur van straffeloosheid in Brussel, klagen Europarlementariërs steeds. Er bestaan wel ethische normen, maar terwijl die met voeten worden getreden, wordt niemand gestraft.

Ook bij Huaweigate is niet adequaat ingegrepen. Toen TI in 2021 een tip ontving over omkoping door Huawei, stuurde de ngo die door naar het antifraudebureau van de EU. Michiel van Hulten, destijds directeur van TI, plaatste op Blueskydat OLAF de claim afwees wegens „onvoldoende vermoedens” van wangedrag.

Hoog tijd dus dat er iets aan de cultuur van straffeloosheid in de EU-instellingen wordt gedaan. Of dat er nu een ethische waakhond komt –die naast toezicht houden ook kan straffen– of dat er keihard wordt ingegrepen bij omkoping; dat is aan de politiek. Maar verandert er niets, dan is het wachten op het volgende schandaal.

rd.nl/buza