Kerk & religieIsraëldag

Afscheid ds. M.L. Dekker: „Gebed voor Israël blijft het belangrijkst”

„Gebed voor Israël blijft het belangrijkst. Gods beloften zullen vervuld worden.” Dat zei ds. M.L. Dekker zaterdag in zijn afscheidswoord tijdens de Israëldag van de Gereformeerde Gemeenten.

L. Vogelaar

28 December 2024 20:11

Kinderkoren uit Tricht-Geldermalsen en Veenendaal. beeld Cees van der Wal

Dekker vestigde zich in 2004 als evangelist in Nazareth, nadat hij acht jaar zendingswerker in Nigeria was. Den Haag-Scheveningen zond hem in 2019 uit als predikant. „We wisten heg noch steg in Nazareth”, zegt hij nu. „Toen kwam een moeder met twee zonen naar ons toe. Zo zijn we ons werk begonnen.”

Dieptepunten in die ruim twintig jaar? „Die laten we achter ons.” Hoogtepunten wil de 62-jarige predikant wel noemen: „Dat we het werk van de Heere in harten van mensen mochten zien.” En ook: de instituering van de gemeente, de eerste sacramentsbedieningen en –afgelopen oktober– de bevestiging van ouderling A. ben Dayan tot nieuwe predikant van gemeente Nechama in Nof HaGalil. „Toen ik hem geknield zag liggen, zag ik dat mijn taak voorbij was. Het heeft het afscheid zoveel makkelijker gemaakt.”

Ds. en mevrouw Silfhout begroeten ds. A. ben Dayan. beeld Cees van der Wal

„Het volk bereiken met de boodschap van Christus”, vat Dekkers opvolger zijn taak zelf samen tijdens de drukbezochte jaarlijkse Israëldag in Geldermalsen. Ds. Ben Dayan is er met een van de twee ouderlingen en met de diaken van zijn gemeente aanwezig.

Opoffering

Mevrouw Dekker vertelt over de contacten die via koffieshop Balalaika en de ernaast gelegen kringloopwinkel zijn gelegd. „Er ontstaan mooie gesprekken. Soms wordt er met mensen gebeden. Via de shop en de winkel zijn er mensen naar onze gemeente gekomen. De Joodse achterbuurvrouw die elke dag kwam koffiedrinken, appt me nu elke dag dat ze ons mist. Bij het afscheid heb ik haar het Nieuwe Testament kunnen geven, wat ze eerder niet wilde aanpakken.”

Het predikantsechtpaar noemt incidenten waarbij ze gespaard bleven: toen een bosbrand hun woonplaats bedreigde, toen twee raketten dichtbij insloegen en toen ze in de liftschacht van een hotel aan beknelling ontsnapten.

Algemeen secretaris J.J. de Jong interviewt ds. M.L. Dekker en zijn vrouw. beeld Cees van der Wal

Ds. A. Schot, voorzitter van het deputaatschap voor Israël, typeert het werk van het echtpaar Dekker met de trefwoorden opoffering –29 jaar werk in het buitenland, de laatste periode ver bij de beide zoons vandaan–, vriendelijkheid –„wat stonden jullie dicht bij de mensen; wat was er een nauwe band”– en ontvangen gaven om te onderwijzen. „En altijd wijs je op de noodzaak van het gebed”, zegt ds. Schot. „De Heere heeft getoond dat Hij het werk wil zegenen. Het afscheid vervult met weemoed.”

Kinderkoren uit Tricht-Geldermalsen en Veenendaal vertolken het vertrek van de Israëlpredikant. Ze wisselen het af met het voorlezen van coupletten uit een gedicht van ds. C.J. Meeuse: „De massa van het Joodse volk wil nog niet weten dat slechts een zondaar heil van deze Borg verwacht.”

Zestienhonderd bezoekers. beeld Cees van der Wal

Oorlogsslachtoffers

Het predikantsechtpaar nam afscheid in oorlogstijd. Het zat vaak in de schuilkelder, soms vier keer per nacht. Ook op 1 oktober dit jaar, toen Iran 180 ballistische raketten op Israël afvuurde. Toen kwam daar in die schuilkelder een e-mail van een onbekende vrouw uit Nederland binnen, met een korte boodschap: „Lof zij de God van Israël, de Heere Die aan Zijn erfvolk dacht.” „Dat heeft ons toen zó getroost.”

„In zijn hoofd zitten stukken ijzer die er moeilijk uit te halen zijn” - Hilton ben Shimon over zijn broer, militair in Israël

Oorlog is het nog steeds, al vijftien maanden. Ouderling Hilton ben Shimon zegt dat zijn broer als militair twee keer gewond is geraakt, eerst in Gaza, later in Libanon. „Er viel een bom dicht bij zijn auto. Hij heeft nu gehoorproblemen. In zijn hoofd zitten stukken ijzer die er moeilijk uit te halen zijn.” En ook Ben Shimons dochter dient in het leger. „Een meisje van achttien loopt nu met een groot geweer”, zegt ds. Dekker.

De diaken uit Nof HaGalil vertelt over vrienden van hem die omkwamen, één van hen al op 7 oktober 2023, de dag waarop Hamasterroristen toesloegen. „Het is moeilijk dierbaren te verliezen. Een nog groter verdriet is dat veel van deze mensen geen vrede met God hadden gevonden.”

De vertrekkende Israëlpredikant wijst op de „trauma’s” die mensen oplopen in het land dat hij achterliet. Het alarmsignaal –vaak ’s nachts– dat „door merg en been” gaat, kinderen die lange tijd niet naar school kunnen, gijzelaars die al meer dan een jaar in tunnels gevangen zitten, soldaten die gewond terugkeren uit de oorlog.

Lectuurwerk

De kerkenraadsleden zetten het werk van ds. Dekker voort. Ze ontvangen nu –vooral digitaal– onderwijs van A.C.H. van Vuuren. Hij vertelt over basisschool Makor HaTikvah in Jeruzalem, die hulp vroeg bij de vernieuwing van het godsdienstonderwijs. Inmiddels zijn Bunyans Christenreis en boeken van ds. Meeuse en M.H. Karels-Meeuse verspreid op 139 adressen in en rond de Israëlische hoofdstad, terwijl wordt gewerkt aan een kerkgeschiedenismethode.

Ds. A. ben Dayan (links) en de nieuwe toeruster, A.C.H. van Vuuren uit Kootwijkerbroek. beeld Cees van der Wal

Tussen de gereformeerde predikanten en evangelisten in Israël is meer contact ontstaan. Ze houden nu jaarlijks een conferentie. Kort voor zijn vertrek uit Israël rondde ds. Dekker samen met de predikanten Jameson en Zadok het concept voor een belijdenisgeschrift af.

”Doe wel bij Sion”, is het thema van de Israëldag. Psalm 51:20 noemt daarbij Gods welbehagen als enige grond, zegt ds. Schot in zijn openingswoord. „Er zijn bergen in Israël die zich ver boven Sion verheffen, maar de Heere heeft Sion verkoren. Daarom is er verwachting. Doe wel bij Sion, dat is dat er mensen tot kennis van Hem mogen komen.”

Nieuws in beeld