Wat is er aan de hand?

Sinds vorige week circuleert op Twitter een pagina uit een recent jaarverslag van Rutgers; een kenniscentrum op het gebied van seksualiteit. Daarin prijkt onder meer de zin: „Voor activiteiten in Nederland zoeken we financiering door projectvoorstellen in te dienen bij fondsen, zoals Stichting Kinderpostzegels.” Diverse prolifeorganisaties sloegen daarop alarm, en dat is niet onbegrijpelijk. Rutgers beheerde tot 2002 de zogenaamde Rutgershuizen, waarin abortussen werden uitgevoerd. Momenteel zet de organisatie zich met tal van partnerorganisaties in voor het bevorderen van seksuele en reproductieve gezondheidsrechten (SRGR). Onder die rechten wordt meestal ook het recht op veilige abortus geschaard.

Dat Rutgers in haar jaarverslagen een verband legt met Stichting Kinderpostzegels, leidde uiteindelijk tot de oproep om geen kinderpostzegels te kopen, omdat met de opbrengst van de verkoop abortussen zouden worden gefinancierd.

En? Staat die aantijging vast?

Nee. Rutgers heeft in een reeks van jaarverslagen een soort standaardlijst opgenomen waarin alle stichtingen staan genoemd bij wie zij subsidie aanvraagt. Stichting Kinderpostzegels is er een van. Beide organisaties hebben inmiddels echter bevestigd dat Stichting Kinderpostzegels twee keer daadwerkelijk een Nederlands Rutgersproject heeft gesubsideerd; voor het laatst in 2009. Beide keren betrof het een project ter vergroting van de seksuele weerbaarheid van kwetsbare jongeren. Er zijn geen aanwijzingen dat deze projecten iets met abortus te maken hadden. Dat Rutgers de stichting nadien nog herhaalde malen heeft genoemd als instantie waarbij het aanklopt om steun, is geen bewijs.

Kortom, alles opgehelderd?

Nee, de naam van Stichting Kinderpostzegels is ook gevallen in publicaties van het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar ook ontwikkelingssamenwerking onder valt. Zo heeft de overheid het SRGR Partnerschap Fonds in het leven geroepen, voor financiële steun aan organisaties die zich inzetten voor de seksuele en reproductieve gezondheidsrechten van vrouwen. Stichting Kinderpostzegels participeert in dit partnerschap dat, zoals gezegd, mede uitdraagt dat abortus moet worden beschouwd als een vrouwenrecht.

Echter, uit documenten van zowel de overheid als Stichting Kinderpostzegels blijkt dat de stichting in het kader van het SRGR-beleid geld krijgt voor het specifieke project Her Choice. Dit project wordt uitgevoerd in een handvol Afrikaanse landen, waaronder Burkino Faso, Mali en Ethiopië, en richt zich op het tegengaan en ontmoedigen van kindhuwelijken. Stichting Kinderpostzegels beklemtoont dat het dus geen abortusproject is. Uit de beschrijvingen die de stichting en de overige drie uitvoerende organisaties –The Hunger Project, International Child Development Initiatives (ICDI) en de Universiteit van Amsterdam– van het project geven, valt dit ook niet af te leiden. Kortom, nog niemand heeft de afgelopen dagen kunnen aantonen dat van het SRGR-geld dat Stichting Kinderpostzegels via het Rijk ontvangt abortussen worden gefinancierd.