De Anglicaanse Kerk

De Anglicaanse Kerk is de staatskerk van Groot-Brittannië en heeft wereldwijd miljoenen leden. Deze denominatie ontstond in de zestiende eeuw, na een conflict tussen koning Hendrik VIII en de pauselijke autoriteit van Rome. De koning wilde namelijk zijn huwelijk met Catharina van Aragon ontbinden, omdat zij hem geen mannelijke erfgenaam kon geven.

De paus weigerde toestemming te geven, wat voor Hendrik VIII reden was om zich los te maken van de pauselijke autoriteit. In 1534 werd hij door de Act of Supremacy uitgeroepen tot het hoofd van de Kerk van Engeland en de banden met Rome werden officieel verbroken.

Na de oprichting was de kerk nog sterk beïnvloed door het rooms-katholicisme. Later werden tijdens de regering van Elisabeth I de 39 Artikelen opgesteld, die voluit protestants-calvinistisch waren, maar in de eeuwen daarna werd het kerkverband beïnvloed door het arminianisme.

De denominatie maakte veel theologische ontwikkelingen door die voor spanningen zorgen binnen het verband. Bijvoorbeeld op het gebied van de visie op homoseksualiteit of de vrouw in het ambt.

De Anglicaanse Kerk is verdeeld in twee aartsbisdommen: het aartsbisdom van Canterbury in het zuiden en het aartsbisdom van York in het noorden. Van de beide aartsbisschoppen van de kerkprovincies heeft de aartsbisschop van Canterbury de meeste macht.