Subthema 'Zomerserie 2014: De test'

Vanaf de site lenzenbestellen.nl kijken ze me aan: eenogige vrouwen, met lange wimpers en perfect geëpileerde wenkbrauwen. Alleen hun oogkleur varieert. Die is dan ook te koop.

Met dode ogen kijkt de sprinkhaan me aan. De vleugels en poten zijn afgebroken, zodat ik alleen een lijf met kop in handen heb. Ik breng het dier naar mijn mond, sluit mijn ogen en bijt.

Ik neem een grote hap adem. Aarzelend zet ik het Wilhelmus in.

Het klinkt als iets voor hippies, nozems en zweverige types: stort je in de poten van een koe en kom tot rust. Tijd voor een test.

Trillen, wiebelen, balanceren. De MBT is geen schoen; het is een antischoen. Het loopt anders, het voelt anders. Vreemd is dat niet. Waarom? Een MBT heeft een bolle zool. Wat is het geheim van deze schoen? Een test.

Het verliezen van je evenwicht betekent vaak schrik of pijn. Dat het ook leuk kan zijn, blijkt tijdens het rijden op een Segway.

Een zalmmoot op mijn bord waardeer ik op z'n tijd. Guppy's in een kom kunnen mijn goedkeuring wegdragen. Anders wordt het wanneer ik mijn voeten in een bak met vissen moet steken om de dieren van mijn tenen te laten eten.

Sommige mensen hebben er moeite mee 's morgens afscheid te nemen van hun bed. Een schop onder hun achterste helpt niet. Een plens koud water net zomin. Niets werkt. Of, misschien de Clocky?