Subthema 'Columnisten : Rosalie'

Het was woensdagmorgen. De enige morgen dat we les hebben van een docent die de dag begint met een dagopening. Dat is bijzonder op een school waar veel docenten en studenten weinig moeten hebben van het christelijk geloof. Vandaag las hij niet voor uit zijn bijbel, maar gaf aandacht aan Nelson Mandela.

Aangenaam, aandachtig, aanmoedigen, aansporen…zelfvertrouwen, zinvol, zorgzaam, zuiver. Beginnend bij aangenaam, eindigend met zuiver omvatten de woorden die hiertussen staan het positieve woordenboek. Met dit boek in je hand wordt het begin en eind van een gesprek, een dag en een jaar met alles er tussenin gekenmerkt door één woord: positief.

Het was zondag. ’s Middags dronken we een bakje koffie bij mensen uit de kerk. Toen we weer naar huis gingen, geloofden we onze eigen ogen niet. Wat was hier aan de hand? Vrolijke en joelende mensen waren op straat te vinden. De weg was niet normaal begaanbaar met de auto.

Beiden hebben veel spraakwater. Daarom wordt weleens over hen gezegd: ze lijken als twee druppels water op elkaar. Toch is het soms net water en vuur. Bovendien zit de één momenteel op water en brood en verdient de ander geld als water en rijdt een nieuwe auto die zo vlug is als water.

Uitgebreid en vol enthousiasme vult hij de tijd. Zijn directe benaderingen en openheid vallen snel op. Nee, hij neemt geen blad voor de mond. In een andere windstreek van het land komen we een andere persoon tegen. Met een boers accent en een afwachtende houding zegt hij het een en ander. Deze man met het dialect zie je denken, maar wat hij denkt, verzwijgt hij zonder daar veel moeite voor te hoeven te doen.

In veel gezinnen is het de gewoonte om op zondag een spelletje te doen. Juist op deze dag is daar tijd voor, in tegenstelling tot de andere dagen van de week. Het assortiment aan spelletjes is vaak zo uitgebreid dat het iedereen wel wat te bieden heeft. Het kan al een uitdaging op zich zijn om het spelletje te vinden dat aan ieders wensen voldoet.

Vandaag nuttig ik op school een vijfgangenmenu dat bestaat uit een oer-Hollandse bitterbal (ik betwijfel of het er echt een van Van Dobben is), een sprinkhaan, sushi, een gerecht lijkend op macaroni en een chocoladebrownie met tomaat.

„Hier volgt een mededeling voor alle NS-reizigers. Vandaag is er sprake van een landelijk probleem. De Sp!ts van vandaag biedt aanstootgevend materiaal. U doet er goed aan om te kiezen voor ”Ik lees geen Sp!ts vandaag”. Alle medewerkers van NS wensen u een goede reis en een prettige dag toe.”

Na mijn schooldag settel ik mij in de bus richting het station. Als ik op mijn bestemming aankom, valt mijn oog op een blauw met wit bord. Een verkeersbord. De elf letters die de boodschap duidelijk moeten maken, zijn ”kiss and ride”.

Een klop op de deur. Of ik mijn kamer even wil opruimen? Ik kijk mijn moeder boos aan. Daar heb ik nu helemaal geen zin in! Het is toch mijn kamer? En het is helemaal geen rommel: die kleren op de vloer, die boeken naast mijn bed en die spullen op mijn bureau horen gewoon bij de inrichting. Mijn moeder slaakt een zucht. Ze mompelt iets van „puber”, en loopt de trap af.