In Leeuwarden klinken Buxtehude en Bach. Buxtehudes Praeludium D-dur begint wat dun geregistreerd, maar hoe meer het werk vordert des te massiever wordt het. Zo ook Bachs Passacaglia. De wat plakkerige aanpak schuurt een beetje met wat een barokke interpretatie wil zijn. Veldman kleurt mooi met de mogelijkheden van Müller, maar van lieverlee neemt de massaliteit toe, zodat de muziek tegen de plinten klotst. Bovendien vallen er hier en daar wat nootjes onder de orgelbank. De wat galantere Fantasia over ”Freu dich sehr” van Krebs bekoort mij meer. Veldman voelt zich hoorbaar meer thuis bij het romantische genre van Mendelssohn, Reger, Saint-Saëns, Bonnet, Andriessen en Monnikendam.

Dat de speelman op het gebied van eigen werk talent heeft etaleert hij op de tweede cd. Het overbekende stramien en de vele toccata’s waarvan hij zich bedient zijn smulgoed voor zijn grote schare volgelingen. Toccata’s klieven de gewelven. Maar Veldman kan ook anders. Orgelkoraal Psalm 16 vers 3 en Nocturne Psalm 4 vers 4 klinken beslist aardig. Verrassend is Psalm 111, in een enigszins, kortdurend, impressionistisch idioom.

In het begeleiden van de samenzang en een schare laten zingen is Veldman opperbest.

Minne Veldman – Grote of Jacobijnerkerk Leeuwarden – Orgelliteratuur; STH Records (1419172); € 15,-; Minne Veldman – Breda, Leeuwarden, Gorinchem, Maassluis – Eigen koraalbewerkingen; STH Records (1419182); € 15,-; bestellen: www.minneveldman.nl