Als bhv’er bij een begrafenisondernemer maakt Willem Grinwis (34) soms mee dat mensen onwel worden tijdens een rouwdienst. „Door emoties en te weinig eten gaat het mis.”
Grinwis is zowel bhv’er op zijn werk als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Bij die organisatie komt hij zes jaar geleden terecht via zijn oom. „Hij vertelde vaak enthousiast over zijn vrijwilligerswerk en toen dacht ik: dit lijkt me ook wel wat.” Sindsdien heeft de Ouddorper onder meer zijn EHBO-, reanimatie- en wandelletseldiploma behaald.
Grinwis staat voor het Rode Kruis op verschillende evenementen. „Jaarlijks vindt De Omloop hier op Goeree-Overflakkee plaats. Deelnemers lopen dan in 24 uur zo’n 110 kilometer.” De hulpverlener helpt bij het doorprikken van blaren en staat mensen bij die onwel zijn geworden. „Drie jaar geleden was een heftige editie met onweer en veel regen. Heel veel deelnemers waren onderkoeld.”
Naast De Omloop verleent de dertiger ook hulp bij braderieën, truckshows en avondvierdaagsen. „Soms gebeurt er niks. Dan loop je alleen maar heen en weer om te checken of alles nog goed gaat. Dat zijn saaie diensten.”
Het leukst vindt Grinwis het om samen met zijn oom „evenementen te draaien.” Samen delen ze dan ervaringen uit over hun werk als hulpverlener. „We kletsen gezellig bij en grijpen in waar nodig.”
Zijn werkgever hoort van zijn ervaring bij het Rode Kruis en vraagt of Grinwis bhv’er wil worden. Daar zegt de dertiger enthousiast ja op.
Zijn kennis en kunde komen goed van pas tijdens uitvaarten. „Nabestaanden worden soms door emoties overvallen. Ook vergeten ze door hun verdriet weleens te eten.” Zo’n tien keer maakte Grinwis mee dat iemand bij het graf of tijdens de rouwdienst onwel werd. „Op zo’n moment is dat wel schrikken. Mensen houden er niet echt rekening mee.”
Zijn adequate optreden zorgde pas nog voor een dankbare reactie van een onwel geworden nabestaande. „Daar doe je het uiteindelijk voor.”
Dit is deel 3 in een serie interviews naar aanleiding van de Dag van de BHV’er op 7 november