Eerst zal Netanyahu met zijn rechts-religieuze coalitiepartners tot een vergelijk moeten zien te komen over de verdeling van ministersposten en het opstellen van een regeerakkoord. Dat zal nog de nodige voeten in de aarde hebben, want de eerste eisen die de verschillende partijleiders op tafel hebben gelegd, vergen nog wel enig onderhandelwerk.

Als de rechtse regering eenmaal is aangetreden, zijn er ook genoeg binnenlandse dossiers die tot wrijving in de coalitie én botsing met de oppositie kunnen leiden. De uiterst rechtse partijen in Netanyahu’s kamp zullen forse druk op hem uitoefenen de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever verder uit te breiden. Religieus Zionisme van Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir zou het liefst zien dat Israël Judea en Samaria annexeert.

Ook het optreden tegen het groeiend aantal terreuraanslagen zal de nodige stuurmanskunst van de nieuwe premier vereisen. Sinds augustus zijn er ruim 240 aanslagen met vuurwapens op de Westbank geweest, in de meeste gevallen tegen Israëlische militairen gericht. En ook de dreiging vanuit Gaza ligt voortdurend op de loer.

Een algemeen probleem voor de nieuwe regering is de groeiende wereldwijde inflatie, die ook Israël niet onberoerd heeft gelaten. Het afgelopen jaar stegen de prijzen gemiddeld met zo’n 19 procent.

Op buitenlands terrein wachten niet minder grote uitdagingen. De Israëlische regering staat in toenemende mate onder druk om wapens aan Oekraïne te leveren. Netanyahu heeft onlangs laten doorschemeren dat hij daar niet onwelwillend tegenover staat. Dat zou echter de betrekkingen met Rusland aanzienlijk kunnen schaden. Daardoor zou Israël mogelijk niet meer de vrije hand hebben om luchtaanvallen op doelen in Syrië uit te voeren, waar Moskou feitelijk voor een groot deel de dienst uitmaakt.

Het onderhouden van een goede relatie met de Verenigde Staten zal eveneens een politieke krachtsinspanning vergen. Netanyahu en de Amerikaanse president Joe Biden benadrukten vorige week in een telefoongesprek de warme banden tussen beide landen. Het is echter een publiek geheim dat Biden niet bijzonder ingenomen is met de ruk naar rechts die de Israëlische regering maakt.

Dat laatste zal ook zijn weerslag hebben op de verhoudingen tussen de Joodse staat en andere landen in de wereld.

Onder de vorige regering-Netanyahu kwamen de Abraham Akkoorden met diverse Arabische landen tot stand. Netan-
yahu heeft laten weten dat hij zich wil inzetten voor nieuwe vredesovereenkomsten, te beginnen met Saudi-Arabië. Daar is doorgaans de bemiddeling van de VS voor nodig. Gezien de bekoelde relatie tussen Riyad en Washington, is het maar de vraag of op dat vlak snel vooruitgang kan worden geboekt.