Gereformeerde gezindte moet waakzaam zijn: Schriftgezag kan zomaar afbrokkelen
Meningsverschillen over vrouwen in het ambt verdelen de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK). De generale synode van het kerkverband sprak in april opnieuw uit dat er Bijbels gezien geen ruimte is voor vrouwen als diaken, ouderling of predikant, maar sommige gemeenten hebben daar geen boodschap aan.
De classes, die vanaf volgende week weer vergaderen, staan nu voor het dilemma of ze maatregelen moeten nemen, en welke. Vermanen of niet vermanen, dat is de vraag.
De discussie daarover speelde deze week op toen geleerde en hooggeleerde kerkrechtdeskundigen uit de CGK verschillende adviezen naar buiten brachten. Vermanen mag niet, vindt de een, omdat verschillende gemeenten al bezwaar hebben aangetekend tegen de uitspraak van de generale synode dat vrouwen geen ambt kunnen bekleden. Die revisieverzoeken zouden een opschortende werking hebben. Nee, stelt de ander, de synode heeft helemaal geen nieuw besluit genomen, maar slechts dat van 1998 gehandhaafd. Kerkrechtelijk gezien moét er zelfs vermaan plaatsvinden.
De CGK doen er goed aan helderheid te verschaffen, want de kwestie ”vrouw en ambt” staat niet op zichzelf. De nog jonge stichting Christelijk Gereformeerd Beraad, die ambtsdragers op classisvergaderingen aanspoort om tot vermaan over te gaan, wijst er terecht op dat de keuze om vrouwen in de ambten te bevestigen alles te maken heeft met de vraag naar het Schriftgezag. En die vraag wordt des te prangender, omdat gemeenten die de landelijke besluitvorming doelbewust naast zich neerleggen waarschijnlijk niet bereid zijn de klok terug te zetten. Ze menen op grond van de Bijbel wél deze stap te mogen zetten.
Het vraagstuk over vrouw en ambt staat daarmee niet op zichzelf, maar heeft alles te maken met hoe je de Bijbel leest en toepast. Hermeneutiek noemen theologen dat. Het gaat daarbij over vrouw en ambt, maar ook over schepping en evolutie en ethiek, zoals de visie op homoseksualiteit. Elke Bijbellezer loopt het gevaar dat niet langer de tekst de norm is, maar de hedendaagse cultuur. Of ten prooi te vallen aan de gedachte dat elke tijd en cultuur om een nieuwe uitleg en betekenis vraagt. De absolute waarheid van Gods Woord verdwijnt dan naar de achtergrond. De CGK, maar ook andere kerken, doen er dan ook goed aan stevig over hun hermeneutische uitgangspunten door te praten.
Dat de discussie over vrouwelijke ambtsdragers vooral binnen de CGK wordt gevoerd, betekent niet dat andere kerken achterover kunnen leunen. Ontwikkelingen rond het Schriftgezag stoppen niet bij de muren van een kerk. Het is daarom goed dat de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten het onderwerp op haar agenda heeft gezet.
De gehele gereformeerde gezindte dient waakzaam te zijn, omdat het gezag van Gods Woord zomaar kan afbrokkelen. Jongeren én ouderen ademen allemaal de tijdgeest in, die als een kameleon steeds een andere kleur aanneemt. Laten zij, ook in deze tijd, goed blijven luisteren naar het ”alzo zegt de Heere”.