Er is heel wat te zien. Links een leeuwenkop. Rechts een pelikaan die haar jong voedt – symbool voor Christus. Om de kansel, in blauwe letters, de aanspraak en de eerste drie beden uit het Gebed des Heeren: „Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede.” Daaronder zijn duiven afgebeeld.

De kerk staat in de negentiende-eeuwse schil van Dordrecht, de eerste uitbreiding van de stad. Door het gebied loopt de Singel, waaraan kapitale villa’s en herenhuizen staan. In de wijk zijn op korte afstand van elkaar zes kerkgebouwen te vinden.

Aan de bouw van de remonstrantse kerk gaat een ontwerpwedstrijd vooraf. Daarvan is het motto: „Eenheid in ’t nodige, vrijheid in ’t onzekere, in alles de liefde”, een leuze die remonstranten dierbaar is. De opdracht gaat naar architect H. A. (Hendrik) Reus (1872-1935), een geboren Dordtenaar. Tijdgenoot H. P. Berlage is een inspiratiebron voor Reus. Als de zaalkerk in 1901 gereed is, prijkt de leus over eenheid, vrijheid en liefde in gouden letters boven de toegangsdeuren.

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed roemt de „grote mate van gaafheid” van in- en exterieur van het gebouw. De kerk is een „bijzondere schakel in de ontwikkeling van de kerkbouw in Nederland.” Ook de koperen wandlampen en kroonluchters zijn fraaie voorbeelden van art nouveau of jugendstil. Veel bleef meer dan honderd jaar hetzelfde, maar de peertjes onder de lampenkappen van groen glas zijn vervangen door led.

serie Jugendstil
Deel 5 in een serie over jugendstil, een stroming in kunst en architectuur van rond 1900. Volgende week deel 6: Zutphen.