Camping Zon en Zee in Yerseke is sinds 12 maart een officiële opvangplek voor Oekraïners. Kerken in Kruiningen en Yerseke werken samen in de zorg voor de vluchtelingen.
Een van de 75 ontheemden op Zon en Zee is de 41-jarige Arseniy, Hij werkte in Oekraïne in de vastgoedhandel. De veertiger is blij met zijn plek op de camping, laat hij zittend aan een picknicktafel weten. „De mensen hier zijn vriendelijk en behulpzaam, ik ontmoet veel begrip. Aan de andere kant weet ik diep in mijn hart dat ik in mijn vaderland thuishoor. Mijn ouders zijn daar nog, ze wonen in Odessa. Ik denk elke minuut aan hen.”
Arseniy’s vrouw Svitlana en dochter Mariia kwamen eerder naar Yerseke dan hijzelf. „Ik heb lang getwijfeld of ik voor mijn ouders of mijn gezin moest kiezen. Het was moeilijk. Odessa ligt regelmatig onder vuur.” Inmiddels heeft hij zijn plek in het Zeeuwse gevonden. Hij verricht allerlei hand- en spandiensten en draagt daarom de bijnaam ”chef camping”.
Donornier
Campingeigenaar Stephan van der Linden vertelt dat de vluchtelingen op Zon en Zee terecht zijn gekomen met dank aan Chris Sinke, zijn compagnon. „Hij werd een tijd terug gebeld door een zoon van een voorganger in Moldavië. In Moldavië hadden op dat moment zo’n vijftig vluchtelingen uit Oekraïne hun toevlucht gezocht. Mijn compagnon Chris was net herstellende van een niertransplantatie. Op een bijzondere manier is hij aan een donornier gekomen. Dit telefoontje zag hij als leiding van God. Dit was voor hem het moment dat hij voor anderen iets wilde doen.”
Het idee om Oekraïners vanuit Moldavië naar Yerseke te halen was geboren. Sinke klopte aan bij de coördinator van de Ichthushulp in Kruiningen van de plaatselijke hersteld hervormde gemeente. Daarna kwam de opvang snel van de grond.
Bij Arseniy aan de picknicktafel zit ook Anastasia. In het Oekraïens vraagt Arseniy haar om te vertellen hoe ze in Yerseke terechtkwam. De verlegen zeventienjarige vertelt hoe ze moederziel alleen vanuit Odessa naar Duitsland vluchtte. Een tante die al op camping Zon en Zee verbleef, heeft er voor kunnen zorgen dat Anastasia vanuit Duitsland naar Yerseke kon komen. „Mijn moeder, die nog in Oekraïne is, kan hopelijk binnenkort ook hier naartoe komen.”
Nu heeft het meisje een heel ander leven, op een camping op steenworp afstand van het Oosterscheldestrand en de oesterputten van Yerseke. Nog maar pas behaalde Anastasia haar diploma in de Internationale Schakelklas (ISK) in Middelburg. Ze is bevriend met de dochter van Arseniy. „We gaan vaak samen naar het strand om in de Oosterschelde te zwemmen.”
Huisvesten
„In het begin waren we niet eens een officiële opvanglocatie”, blikt campingbaas Van der Linden terug op de eerste stappen die hij en mede-eigenaar Sinke zetten om Zon en Zee geschikt te maken voor het huisvesten van de vluchtelingen. „Alles deden we buiten de gemeente om, zoals het ophalen van de mensen in Moldavië en het plaatsen van de chalets. Maar inmiddels heeft de gemeente ons erkend en daardoor krijgen de mensen nu ook leefgeld.”
Om de vluchtelingen te helpen, is de Stichting Hulp Oekraïne Yerseke-Kruiningen in het leven geroepen. In de stichting werken veel kerken gebroederlijk samen. Vanuit Yerseke de gereformeerde gemeente, de vrije evangelische gemeente, de gereformeerde kerk, de hervormde kerk en nog enkele andere kerken. Vanuit buurdorp Kruiningen de gereformeerde gemeente in Nederland en de hersteld hervormde gemeente.
Meinie van den Berge en Manon Doornbos zijn coördinatoren bij de stichting. Ze begeleiden de vluchtelingen geheel vrijwillig. „Ik weet nog dat we een week lang af en aan zijn gereden met voedsel en kleding toen de eersten hier waren gearriveerd”, zegt Van den Berge. „Ze begroetten ons met tranen in hun ogen. Je moet niet vergeten dat velen getraumatiseerd zijn. Het zijn mensen voor wie het leven soms in een seconde totaal is veranderd, en die zich misschien hebben afgevraagd hoe ze ooit verder konden leven.”
Tandarts
In een portacabin op Zon en Zee is een klein kantoor ingericht van waaruit de vrijwilligers hun werk doen. Ze regelen van alles voor de vluchtelingen: van een bezoek aan de tandarts of een uitje tot taalcursussen. Dat kost geld. Giften zijn daarom meer dan welkom, zegt Van den Berge. „Anastasia wil bijvoorbeeld graag doorstromen naar het hbo of de universiteit, maar dan is het noodzakelijk om haar Engels bij te spijkeren. Deze cursus kost 800 euro per persoon.”
In de portacabin zijn een computerkamer voor de jeugd en een gezellige woonkamer ingericht. Een groep jongens heeft bezit genomen van de computerruimte, meisjes hangen in de woonkamer. De jongeren lachen, de sfeer is ontspannen en opgewekt. Vanaf de eerste dag gaan de kinderen op de camping virtueel naar school. Ze krijgen digitaal les van Oekraïense juffen.
De gemeente Reimerswaal, waar Yerseke onder valt, heeft inmiddels geregeld dat de Oekraïners de komende winter mogen doorstromen naar 36 tijdelijke woningen in het dorp. In de chalets op de camping wordt het dan te koud.
Op zondag kunnen de 75 vluchtelingen op Zon en Zee kerkdiensten volgen in hun eigen taal. De vrije evangelische gemeente in Yerseke heeft er voor gezorgd dat elke zondag tijdens de dienst een tolk aanwezig is die in het Oekraïens vertaalt wat de voorganger zegt. „We zijn blij dit allemaal te kunnen doen”, besluit Van den Berge. „Binnen onze stichting zijn kerkmuren weggevallen. Er ontstaan mooie vriendschappen.”
