Van der Staaij gaat zaterdag tijdens zijn speech op de SGP-partijdag in Nieuwegein uitvoerig in op de abortusdiscussie die in ons land en ook wereldwijd gaande is.

De Tweede Kamer besloot enkele maanden geleden in ons land om de abortusregelgeving op twee onderdelen te verruimen. De vijfdaagse bedenktermijn dreigt uit de wet te verdwijnen en de abortuspil is straks via de huisarts verkrijgbaar.

Maar de SGP-voorman ziet ook lichtpuntjes: „Er zijn niet alleen heel donkere wolken zichtbaar. Sterker, in ‘progressieve’ kringen maakt men zich in toenemende mate zorgen. In andere landen zie je een tegenbeweging opkomen.”

De SGP-voorman ziet ook een verandering in denken bij de opkomende generatie in ons land: „Ook hier zie je jongeren onbevangener naar dit onderwerp kijken en vraagtekens plaatsen bij de abortuspraktijk van nu. Wat zou het mooi zijn als we later zouden kunnen zeggen dat de verruimingen van nu een laatste stuiptrekking was van een doorgedraaid autonomiedenken.”

Van der Staaij stelde dat de recente wetswijzigingen over abortusregelgeving tot een grotere afstand van de SGP tot het kabinet-Rutte IV leiden. Volgens de SGP’er is het kabinet voluit medeverantwoordelijk voor de versoepelingen van de abortuswetgeving; ook als de gewraakte verruiming niet via een wet van de regering worden geregeld, maar via initiatiefwetten uit de Tweede Kamer. Het kabinet is uiteindelijk toch verantwoordelijk, aldus de SGP-voorman, „al was het maar omdat die wetten in de eindfase officieel door het kabinet moeten worden ondertekend.”

Crisisinflatie

Van der Staaij plaatst ook kritische kanttekeningen bij wat hij noemt de crisisinflatie. Het kabinet heeft volgens hem de neiging om alle problemen aan te duiden met het woord crisis: coronacrisis, klimaatcrisis, asielcrisis, wooncrisis, stikstofcrisis.

Het gevaar daarvan is volgens hem dat de overheid zich steeds meer macht toe-eigent. Volgens de SGP-voorman moet de overheid daarom kritisch zijn en blijven over de inzet van allerlei noodinstrumenten die vrijheden van burgers inperken, zoals een avondklok, een wet die asielzoeker via dwang spreidt of bijzondere bevoegdheden voor de woningbouw. „Dwang kan nodig zijn, maar dan alleen voor acute noodsituaties, zoals een overstroming of een vijandelijke aanval.”