Donderdag presenteerden Lord Jim Wallace, moderator (voorzitter) van de synode (General Assembly) van de Kerk van Schotland en Leo Cushley, aartsbisschop van St. Andrews en Edinburgh, de verklaring. De Schotse bisschoppenconferentie ging al akkoord met de tekst van de verklaring. De twee kerkleiders zien de verklaring als het resultaat van ruim een eeuw gesprekken en toenadering.

De verklaring benadrukt dat er veel overeenkomsten tussen de kerken zijn: „We erkennen elkaar als broeders en zusters in Christus, en we willen onze vriendschap en ons respect voor elkaar als medechristenen, burgers en partners uitdrukken door het koninkrijk van God in ons land te proclameren.”

Er is al veel samenwerking stelt de verklaring en zij noemt dan onder andere gebedsbijeenkomsten, gezamenlijke commissies en steeds meer kennis van elkaar.

Aartsbisschop Cushley hoopt dat de verklaring ook tot een betere relatie met andere christenen in Schotland zal leiden.

De verklaring stelt dat beide kerken met hun geloof wortelen in dat van de apostelen en een gemeenschappelijke erfenis hebben als christenen van Schotland. In de verklaring is een korte geloofsbelijdenis opgenomen die veel overeenkomst heeft met de apostolische geloofsbelijdenis. „We denken met dankbaarheid aan God terug aan de vroegste zendelingen, onze voorouders in het geloof, die het christelijk geloof leefden en predikten in ons land. We herinneren ons degenen uit die tijd die de kerk leidden en vormden, en een samenleving koesterden die was geïnspireerd door christelijke waarden, waaronder St. Ninian, St. Columba en St. Margaret.”

De verklaring benoemt ook de scheur die er plaatsvond en spreekt excuses uit voor „pijn en het leed” dat daardoor is veroorzaakt. „We hebben berouw en vragen om vergeving van elkaar.”

De verklaring spreekt niet concreet over de Reformatie. De Kerk van Schotland is ontstaan tijdens de Schotse Reformatie. Deze reformatie werd geleid door de hervormer John Knox. In de tijd van de Reformatie en de eeuwen daarna is er juist in Schotland veel vervolging geweest van protestanten. Met name onder de presbyteriaanse kerken in Schotland is nog altijd fel verzet tegen rooms-katholieke invloeden op kerk en staat.

Op sommige punten blijft er verdeeldheid, constateren de twee kerken in hun verklaring. „Door te erkennen wat ons nog scheidt, bevestigen we opnieuw dat wat we gemeen hebben vaak groter is dan wat ons scheidt.”