Dat blijkt uit het recent verschenen rapport ”Het gebruik van gebedshuizen door migrantenkerken”, dat onderzoeksbureau Kaski in opdracht van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed heeft opgesteld.

Ongeveer 90 procent van de migrantenkerken heeft een gebedshuis tot hun beschikking. Met uitzondering van de oosters-orthodoxe migrantenkerken is huur –veelal voor enkele uren per week– gebruikelijker dan eigen bezit. Rooms-katholieke en oosters-orthodoxe migrantenkerken huizen bijna allemaal in een kerk of kapel, evangelische en protestantse migrantenkerken vaker in een niet-religieus gebouw, zoals buurthuizen, scholen of kantoren.

De migrantenkerken houden gemiddeld 2,5 dienst per week. Die worden bezocht door tientallen tot honderden mensen. Gemiddeld bezoeken ongeveer vijftig mensen een viering. Een groot deel van de bezoekers is jong: ongeveer de helft is onder de veertig jaar.

In de nabije toekomst verwachten de meeste migrantenkerken (66 procent) groei. Behoefte aan een groter gebedshuis is de voornaamste reden om te verhuizen. Daarnaast is er bij evangelische migrantenkerken vaak de wens om meer uur per week gebruik te kunnen maken van het gebedshuis en daarbij minder afhankelijk te zijn van de eigenaar. Over het geheel gezien hecht het merendeel van de migrantenkerken aan behoud van het huidige gebedshuis.